Johannes Gensfleisch zur Laden zum Gutenberg

Oh ja, The Sea, die staat ook nog op een Te Lezen-lijst.

een soort macho onderneming

:)

Was het verhaal niet zo dat Finnegans Wake onvertaalbaar was, totdat een of andere Marokkaan -die, nota bene, Nederlands niet als moedertaal had- het netjes in het Nederlands vertaalde?

LOL. Wel een goed verhaal maar het is vertaald (ook al mag het zo niet officieel heten van de Joyce clan) door Erik Bindervoet en Robbert-Jan Herkes, asikmenietvergis hetzelfde duo dat ook de Beatles teksten heeft vertaald.

Iemand wel eens iets van Henk Romijn Meier gelezen? Heb altijd wel een beetje een zwak voor literaire backbenchers, maar had van de beste man nog nooit gehoord.

@OMC: is dat niet de hele luxe uitgave van een jaar of twee terug? Ik zie dat ding nergens meer in de winkel. Al ga ik me voorlopig niet aan dat boek wagen, want zonder uitleg begrijp ik er niks van.

@Martijn: heb je 'The Dwarves of Death' van Coe ook gelezen? Voor muziekliefhebbers toch wel een must en nog grappig ook!

Nee. Ben wel al een tijdje pogingen aan het ondernemen om What A Carve Up! uit te lezen. Het boek is niet moeiend en evenmin bijzonder vervelend, maar het wil me maar niet pakken. Ik vergeet het steeds uit te lezen en dan pak ik weer een ander boek.

Wel gelezen:
- J.M. Coetzee - Slow Man. Mooi. Slim. Fascinerend.
- Zhuang Xiao - A Concise Chinese-English Dictionary for Lovers. Vlot geschreven lekkerwegleesboek over een Chinese die een jaar in Engeland woont en daar tegen nogal wat cultuurverschillen aanloopt.

Mijn favoriete zin uit het Wikipedia-artikel over Finnegans Wake:

De meeste lezers zijn het erover eens dat Finnegans wake zich afspeelt in Dublin in het jaar 1132, en dat het een dag beschrijft in het leven van de kastelein Humphrey Chimpden Earwicker, zijn vrouw en zijn twee kinderen.

is dat niet de hele luxe uitgave van een jaar of twee terug? Ik zie dat ding nergens meer in de winkel. Al ga ik me voorlopig niet aan dat boek wagen, want zonder uitleg begrijp ik er niks van.

Ik denk sowieso dat er maar een uitgave van is geweest. Ik heb deze gewoon bij de bieb geleend. Binnenkort breng ik hem terug ga ik een pocket aanschaffen die ik dan permanent in mijn tas draag zodat ik steeds een pagina kan lezen. Het vreemde is, dat het op zich best lekker leest ook al ben je steeds verloren. Probleem is dan dat het je na 150 pagina's steeds minder gaat schelen.

Daarom lees ik nu Hello America van J.G. Ballard er naast. Bij de bieb merkte ik dat ze natuurlijk al zijn boeken uit de jaren 80 begin 90 hebben, die ik nooit heb gelezen want die leken me het saaist. Maar goed, toch even doorzetten, Running Wild, een novelle vond ik erg mager, Hello America rockt daarentegen heel hard. Expeditie uit Europa van expats gaat uitgestorven Amerikaanse continent bezoeken omdat er wat nucleaire probleempjes aan het ontstaan zijn en Ballard weet dat natuurlijk op karakteristiek wijze vol te stoppen met surrealistische observaties.

Ik krijg visioenen van een lelijke prismapocket met het vrijheidsbeeld voorop. De titel gehuld in de kleuren van de amerikaanse vlag.
Is dat met een hoop sneeuw en ijs of haal ik mijn postapocalyptische sf nu door elkaar?

Mmm, lijkt er wel op maar de Engelse versie die ik lees heeft op de voorkant het Chrysler building in het zand met ratelslang. Vrijheidsbeeld + ijs lijkt meer op de DVD-voorkant van eh...de eco-rampen film van die Independence Day fx-brouwers.

hehe, alleen hou ik niet van films

ik dacht even de wiki-entry over ballard te checken, maar zo te zien weet jij daar ook alles van ;-)

kuch...kuch...ik had nog zo mijn Subjectivistische pet afgezet. :)

http://home.hetnet.nl/~kapitein_rob/plaatjesmap/0058.jpg

Deze dan?

Ja!

(Al klopte er blijkbaar niet veel van het visioen.)

Voskuil - Bij Nader Inzien
ooit wel 'ns een deel van 't Bureau gelezen, maar toen was de volgende uitgeleend in de bieb, dus lamaar.
Bij Nader Inzien (voor wie 't niet wist) is een beschrijving van de studententijd van Maarten Koning. Da's leuk voor 't tijdsbeeld, begin jaren '50. Een stel studenten Nederlands, waaronder de absolute poseur (en tegelijkertijd de held van het boek) Paul. Hij en Maarten vangen elkaar vliegen af, terwijl de meisjes zich vooral gedienstig opstellen. Zo pruttelt het 1200 pagina's door. Voskuil beschrijft honderden keren personages op dezelfde manier (de ene trilt constant, de ander schokt met het hoofd etc.)
Een beetje snel lezen is dus vereist. Toch geniaal hoe Voskuil met allerlei figuren afrekent, maar hij doet ook geen enkele poging zijn best om zijn eigen alter-ego positief af te schilderen. Interessant is ook dat hij en "Nicolien" klaarblijkelijk nu al een levenlang getrouwd zijn, maar in dit boek constant onenigheid hebben. Maar ja tis geen sleutelroman zullen we maar zeggen.

Daarna West van Walter van den Berg (de weblogger) tis wederom flinterdun als zijn debuut. Zeker na die ervoor haha. Zonder meer een vooruitgang. Hondenkoning ging vooral over nerds die computeren.. West is meer een schets van twee broers uit de arbeidersklasse door de jaren heen. Zit wel een arty telefilm in denk ik.

Rushing To Paradise - J.G. Ballard. Zo nu heb ik ze behalve het autobiografische werk allemaal gelezen. Deze uit 1994 was toch ook weer fijn. Radicale mileuactivisten bezetten Franse atol in de Stille Oceaan omdat ze de albatros willen redden die moet verdwijnen voor kernproeven. ER ontstaat na wat schermutselingen een nieuwe gemeenschap onder leiding van charismatische leidster waar de mannen langzamerhand verdwijnen. Grimmig.

Bright Moments: Rahsaan Roland Kirk - John Kruth. Best wel lijvige biografie van de blinde jazzmeester is erg informatief. Kruth laat interviews met bekenden van Kirk de leidraad zijn en dat is maar goed want zodra hij zelf aan het woord is krijg je meteen een overdosis Amerikaans metafoorgeschrijf. Goed beeld, met liefde geschreven en vol luistertips. Vond het erg leuk om te lezen dat Kirk een echte platenverzamelaar was die op tournee altijd een koffer met platen meesjouwde en een draagbare pickup. Maar het hoogtepunt is dit fragment uit een interview van Kruth met Sun Ra:

JK: Sun Ra, what do you think of Charles Mingus' music?
SR: Mingus? He was psychic but I was thinkin' everything he ever thought before he thought it!
JK: Sun Ra, what do you think about Ornette Coleman's music?
SR: Ornette Coleman? He's not even black!
JK: hmm...(baffled by his response) What are your thoughts on Rahsaan Roland Kirk?
SR: (suddenly he got very uptight) Sun Ra - Rahsaan! Sun Ra - Rahsaan! Sun Ra - Rahsaan! (he repeated this over and over) The man stole my name! Once we invited him up on stage with us at Newport but that wasn't music he was playin', that was show business!
JK:(nearly exasperated) Well Sun Ra, whose music do you like?
SR: There is one man who always passes the test whenever the spirits challenge him.
JK: (I'm thinking he must be referring to such canonized jazz heroes as Duke Ellington or John Coltrane or possibly himself.)
Who is it Sun Ra? Who?
SR: That man is Mr. Bruce Springsteen!

* Jon McGregor - If Nobody Speaks Of Remarkable Things. On-ge-lo-fe-lijk mooi. Ode aan het leven zelf en de kleine dingen die het zo mooi maken, met bovendien een mooi verhaal en prachtige taal.
* John Banville - The Sea. Was erg onder de indruk van 's mans woordgebruik, maar het verhaal is een beetje mwah, allemaal net te gekunsteld.
* Anne Enright - The Gathering. Ook Iers. Ook Booker Prize. Had steeds het idee een Nederlands boek te lezen, vanwege het donkere, laat-het-vooral-niet-leuk-zijn verhaal, maar dan uiteindelijk toch wel heel mooi opgeschreven.
* Milan Kundera - The Ignorance. Snelwegleesboek over twee mensen die na de val van de muur en na 20 jaar afwezigheid, in Tjechoslowakijke terugkeren. Boeiende materie, goed boek.

Nu bezig in Martin Amis' Koba The Dread, waarin hij zich afvraagt waarom zoveel intelligente mensen de wandaden van Stalin baggetaliseren. Interessante vraag (en een stuk boeiender dan de dingen die hij zich post-9/11 afgevraagt), maar het gaat voorlopig alleen over de erge dingen van Stalin, en dat alles met een 'zie je nu, ik had altijd al gelijk'-toontje dat me een beetje gaat tegenstaan.

Lang niet geschreven hier, maar ook weinig gelezen. Gelukkig vertrek ik volgende week op vakantie met een tas vol boeken. Waaronder wat dingen die hierboven werden aanbevolen!

Wat boeken die ik de afgelopen tijd las:

* De gelukkige klas van Theo Thijssen. Verplichte kost dankzij "Nederland leest'. Ik vond het eerst tergend traag en suf, maar werd langzaam enthousiast. Ik kreeg bijna zin om voor de klas te gaan staan.
* De Walgvogel van Jan Wolkers. Ik heb eigenlijk weinig met Wolkers. Ik vond het mooi hoe de oorlog in Leiden op de achtergrond speelde. En verder een aanrader voor iedereen die van aarsen en drollen houdt.
* The fifth child van Doris Lessing. Wat een vreemd, duister boek. In één ruk uitgelezen.
* The worst years of your life van allerlei schrijvers. Allemaal verhalen over de pubertijd, met flinke uitschieters ertussen. Wel jammer dat geen enkel verhaal zich op een normale middelbare school afspeelt...
*Pitface van Herman Brusselmans. Mijn vriend vond dit geweldig en ik moest het lezen. Tja, ik heb betere dingen van Brusselmans gelezen.

Bij De Slegte heb ik een handzaam boekje van een Vlaamse literatuurprof gekocht met de titel 'James Joyce: een introductie'. Erg leuk, al was het maar omdat de man zich ondanks zijn enthousiasme over Joyce, serieus afvraagt of het schrijven van Finnigan's Wake een goede investering is geweest van Joyce.

serieus afvraagt of het schrijven van Finnigan's Wake een goede investering is geweest van Joyce.

LOL. Financieel natuurlijk niet. Maar als investering voor de literatuurwetenschappen welzeker, volgens mij heeft hij zelf ook zoiets geroepen "daar zijn ze wel even zoet mee." Had hij goed gezien. :)

@ Omar

voor de literatuurwetenschappen wel ja. Dat staat ook te lezen in t vermakelijke hoofdstukje 'Joyce en de kritiek', hoe FW dankbaar is geanalyseerd door horden literatuurstudenten omdat het in de mode was om maar raak te associëren (in het boek staat een mooiere omschrijving). Derrida's bemoeienis met Joyce komt ook even langs.

Ik was ook wel verbaasd om te lezen dat W.F. Hermans een tocht heeft ondernomen naar het Joyce museum, in de beroemde toren waar Ulysses begint (te lezen in de bundel 'Door gevaarlijke gekken omringd').

"Ik was ook wel verbaasd om te lezen dat W.F. Hermans een tocht heeft ondernomen naar het Joyce museum"

Ken je <i>Denkbaar de God, de God Denkbaar</i>?

Kut-BB

nee. Is ie daar op de Joyce-toer?

Ja,, luister maar hoe hij het zelf voorleest.

Ornette Coleman: The Harmolodic Life - John Litweiler. Degelijke, wat saaie biografie maar wel goed als overzicht en ik snap daardoor wel Colemans muziek wat beter. En toch wel verbazingwekkende anekdotes over de jonge Coleman die met lang haar en baard wordt gesart door racistische coppers en anders door zwarten die hem in elkaar slaan omdat hij een "yankee nigger" is (niet waar ook nog eens want hij is in Texas geboren, maar goed.) Verder komt hij wel over als een relaxte peer die er geen probleem in zag om zijn 10-jarige zoon lekker mee te laten drummen.

De Steppenwolf - Herman Hesse. Je krijgt nog een kans Hesse! Dus maar zijn bekendste gelezen. Jaaaaa. Volkomen terechte cultklassieker die ik nooit wilde lezen omdat dat soort boeken vaak tegenvallen. Magisch theater! Weergaloze vrouwen! Jazz, mannnnn! En toch wel in 1927 vrij zeker van zijn zaak dat er nog een wereldoorlog aan zou komen.

Vanuit Santo Domingo (lang leve de moderne tijden) een update van de vakantielectuur van de eerste week:

* The boy in the striped pajamas van John Boyne. Eenvoudig verhaal, wat sentimenteel en een tikje voorspelbaar. Toch niet slecht. Wel jammer dat ik het al uithad voor ik in Madrid moest overstappen.
* Mister Pip van Lloyd Jones. Snel gekocht op het vliegveld van Madrid. Had op zich alles in zich om een meeslepend boek te zijn: de enige blanke man op een eiland geeft kinderen les uit Dickens midden in een burgeroorlog, maar ik vond het een tikje teleurstellend. Misschien heb ik te veel van dit soort boeken gelezen.
* Skinny Dip van Carl Hiaassen. Zeer geschikt boek voor een dagje op het strand onder een palmboom: vrouw wordt door echtgenoot van cruiseschip gegooid, maar overleeft en neemt wraak.
* Youth van John Coetzee. Na alle aanbevelingen van Martijn was ik razend benieuwd naar Coetzee. Ik vond dit boek een marteling. Ik ergerde me ongeveer tien keer per bladzijde aan de hoofdpersoon. Ik begreep pas na afloop dat het allemaal autobiografisch was. Hmmm... Ik twijfel of ik meer Coetzee ga lezen. Ik ken trouwens wel mensen die mij doen denken aan die lamlendige hoofdpersoon. Zou het beledigend zijn om hen Youth cadeau te geven? Of zouden zij later ook een Nobelprijs krijgen?

Ik vond dit boek een marteling. Ik ergerde me ongeveer tien keer per bladzijde aan de hoofdpersoon.

Oh. Ik herkende wel veel van mezelf erin. (En ik zou me ook aan mezelf ergeren in een autobiografie. Denk ik. Hoop ik.)

Ik begon vooral aan veel boeken die ik na 25 pagina's vergat mee te nemen, waardoor ik weer in een ander book begon, dat ik na 25 pagina's etc. Maar ik las wel Hugo Hamilton's The Speckled People uit. Autobiografisch verslag van zijn jeugd in Ierland, met een nogal fel nationalistische vader (die zijn kinderen sloeg als ze naar Engelssprekende mensenm luisterden) en een Duitse moeder met een groot trauma uit de oorlog. Was een beetje bang dat het een zielig, somber verhaal vol zelfmedelijden en een cynisch wereldbeeld zou zijn, maar het is eigenlijk vooral een heel prettig, levenslustig boek.

Nu bezig in Paddy Clarke Ha Ha Ha. Ook Iers. Ook over een tienjarige jongen. Een veel normaler leven wel, maar ook erg goed.

ik zit nog steeds in Manhattan Transfer van Dos Passos. de laatste loodjes, ik heb inmiddels totaal geen idee meer waar 't over gaat.

daarna de IJslandse Nobelprijswinnaar Halldór Laxness (Onafhankelijke Mensen) Ik ben benieuwd.

Dos Passos wilde ik laatst ook eens aan beginnen, maar die trilogie zag er iets te zwaarlijvig uit.

Wel:

Lynch On Lynch - ed. Chris Rodley. Blijft toch een briljante serie, na Cronenberg en Herzog weer een winnaar (en ja Ludo, je hebt ook Woody Allen on Woody Allen ;) Dacht altijd dat Lynch een wat zwijgzaam type was die in een soort jaren 50 taal interviewers om de tuin zou leiden. Niks minder is waar. Vriendelijke, openhartige man die braaf vertelt over zijn films en persoonlijke beslommeringen. Vraag hem alleen niet naar interpretaties van scènes of hoe hij die baby in Erashead heeft gemaakt. :) Jammer genoeg eindigt het boek bij Lost Highway.

Kwam er trouwens voor het eerst achter dat de hoofdpersoon in Eraserhead dezelfde acteur is die van die typische lynchiaanse mafkezen speelt (die snorremans die Laura Palmer vindt of die "I've got a dooooog..." figuur in Wild At Heart.

Kwam er trouwens voor het eerst achter dat de hoofdpersoon in Eraserhead dezelfde acteur is die van die typische lynchiaanse mafkezen speelt

later dood aan een overdosis toch? was misschien weer 'n ander.

Woody Allen on Woody Allen, klinkt interessant, ik lees toevallig (?) al een biografie van de man, maar een beetje een oude versie, zal er nog wel wat over zeggen als 'k hem uit heb.

Manhattan Transfer inmiddels wel uit, maar goed. De eerste 10 pagina's zat ik er echt in de laatste 340 niet meer. :)
(Wikipedia is trouwens waardeloos wat betreft literatuur, bijzonder zuinige lemma's over dos Passos en zijn boeken en ook b.v. over Gunter Grass heel weinig, ik had dit al 'ns gezegd, maar goed ;) )

Die van J.G. Ballard is anders wel goed. ;)

later dood aan een overdosis toch?

Zag vanochtend op IMDB 'possible homicide'. Nou ja.

Die van J.G. Ballard is anders wel goed. ;)

Ik wil wedden dat die over Stephen King en Robert Heinlein excellent zijn en het stuk over Ayn Rand een ware hagiografie. ;)

checkt Rand, heh, dat wordt binnekort een Featured Article dat kan niet anders, het is een encyclopedie op zich ;)

het is 't leuke (en belachelijke aan Wikipedia) dat een willekeurig Pokemon figuurtje of een karakter uit een of ander minor work van Tolkien er beter op staat dan een Dos Passos.

possible homicide
ah iets lekker Lynchiaans in elk geval :)

Woody Allen, a biography
door Eric Lax.. stokoude versie, hij heeft 'n later aangepast (wat me trouwens heel moeilijk lijkt)
Dit is VOOR 't akkefietje met dat adoptiekind ;)
Je krijgt toch de indruk dat 'm dat zijn carriere in Amerika heeft gekost.
Lax is een fanboi ("there are no bad perfomances in Woody Allen films")
Hij volgt Woody hier rond het maken van Alice en Crimes and Misdemeanors (die Lax beide fantastisch vindt, wat voor de eerste wat overdreven is)
Niettemin een interessant boek.. Woody die als 15-jarige grappen schrijft die door "celebrities" worden uitgesproken in gossip-columns (zo ging dat toen) en ook het hele proces van een filmmaken en op wat voor 'n technisch micro-niveau al die discussies zich afspelen.
(ook wat Woody film-favorieten en jazzkatten genoteerd)

http://www.alfredhartemink.nl/images/Art/Voskuil_JJ.jpg

Na het succes van ruiljedvd ben ik ook maar lid geworden van deze internationale boekenruilbeurs. Het is nog even behelpen met de Nederlandse titels maar met Engelstalige boeken hoef je alleen maar het ISBN in te vullen en hop "toevoegen aan collectie".

Laurence Sterne - A Sentimental Journey Through Italy and France. Zijn Life and Opinions of Tristram Shandy, Gentleman schijnt zijn meesterwerk te zijn maar die is vijf keer zo dik en het is wel 18e eeuws Engels weetje, dus eerst deze maar proberen. Bovendien het favoriete boek van Harmony Korine (en Werner Herzog was er ook dolenthousiast over) dus die 120 pagina's gingen lukken ook al is het in eerste instantie wel wennen. Maar leuke hak-op-de-tak observaties van sentimentele geilneef zonder plot, en Sterne maakt zo zijn faam als proto-modernist (een soort bijna 200 jaar te vroeg geboren Joyce) wel waar. Slim Shady zal ik dan tzt ook maar eens lezen.

Nu bezig met 334 van Thomas Disch, eerste 40 pagina's fenomenaal en ik kreeg ook nog Collapse: How Societies Choose To Succeed or Suck Eggs van Jared Diamond. Pfff, ik weet niet of ik die "goed nieuws show wel uit kan lezen, maar het ziet er interessant uit.

maar die is vijf keer zo dik [...] dus eerst deze maar proberen.

Haha, precies. Eerst de EP maar eens luisteren, het hele album kopen kan altijd nog. :)

Ik las Doris Lessings The Good Terrorist, door Ludo hierboven nog genoemd. Had nog nooit iets van haar gelezen en dit viel zeker niet tegen. Vlot geschreven, boeiend verhaald en je bent zo door die 400 pagina's heen. Ook sterk als je bedenkt dat Lessing al ver in de zestig was toen ze het schreef en desondanks de tijdgeest van Londen 1986 perfect aanvoelde. (Maar wat ik me steeds afvroeg als al die krakers weer naar de snackbar gingen om hamburgers te eten: waren die lui toen niet, zoals nu, allemaal veganisten?)

Ook gelezen: J.M. Coetzee - In The Heart Of The Country. Mooi, goed, maar ook pittig. De jonge Coetzee was denk ik net een paar stapjes te intelligent voor mijn simpele lezershersenen.

Haha, precies. Eerst de EP maar eens luisteren, het hele album kopen kan altijd nog. :)

LOL.

Samen met de hele culinaire Grachtengordel ben ik inmiddels mijn naasten aan het lastigvallen met allerlei gerechten uit De Zilveren Lepel. Maakt zijn faam toch wel waar en er zitten erg makkelijke gerechten bij (pasta met safraan!) waardoor je je een echte Mama waant.

Inmiddels beginnen de eerste boeken via Bookmoonch op de mat te vallen, als in een slecht moralistisch verhaal begin ik al in paniek te raken, want het moet nog wel allemaal gelezen worden. Verder best wel leuk, boeken naar China, Singapore opsturen. Alleen die Amerikanen weigeren iets te vaak hun boeken naar het buitenland te sturen. Alsof ze bang zijn dat ze in handen van Al-Quaida vallen. ;)

Raymond Carver - 'What We Talk About When We Talk About Love' en 'Elephant'.

Elephant is wat optimistischer van toon dan de andere bundel, maar genieten is het wel van dit herkenbare menselijk leed. Carver doet me aan Grunberg denken, maar Carver stopt daar waar Grunberg doorgaat met het uitbuiten van ellende.

Umberto Eco - 'The Mysterious Flame of Queen Loana'

Het meest toegankelijke boek van Eco wat ik gelezen heb. Qua plot wil het niet echt beklijven, maar je blijft lezen. Eigenlijk qua thematiek vergelijkbaar met Douglas Hofstadter's boeken over zelfbewustzijn, maar dan beter uitgelegd.

J.D. Salinger - 'For Esmé With Love and Squalor'.

Ik vond Catcher in the Rye maar niks, maar dit werkt wel. 'De Daumier-Smith's Blue Period' vertoont wel erg veel overeenkomsten met Catcher i/t Rye. Het eerste verhaal 'A Perfect Day for Bananafish', over een getraumatiseerde militair, hakt er meteen flink in.

33 1/3 serie: 'Murmur' van R.E.M. en 'Bee Thousand' van Guided by Voices. Het 'Murmur' boekje is de moeite waard vanwege een uitgebreid interview met de producers van de eerste R.E.M. lp, maar verzandt verder in irritante analyses. Leuker is 'Bee Thousand' met veel info uit de eerste hand, van Pollard zelf. Achteraf toch de beste GBV cd.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/thumb/b/bc/WordWorldForest.jpg/200px-WordWorldForest.jpg

Mijn eerste Mooch heb ik alweer uit. Niet Le Guins beste maar The Word For World is Forest leest als een tierelier (met als bonus een heerlijke 70s illustratie op de voorkant.) Vooral een grote metafoor voor de Vietnamoorlog met een heeeele irritante bad guy, die zo in en in irritant is als in de beste kungfu films, zo eentje die heel erg straf moet krijgen. Maar eigenlijk is het net teveel een stripfiguur. Le Guin is toch het beste als ze de natuur omschrijft en de rare alternatieve samenlevingsvormen van de bosbewoners.

Nu bezig met de volgende mooch: Synners van Pat Cadigan. Was ik ook al jaren van plan om te lezen.

J.D. Salinger - 'For Esmé With Love and Squalor'.

Raise High The Roof Beam Carpenters!! Raise High The Roof Beam Carpenters!!

niet te missen van Salinger, dus. Ziet ook nog Seymour an introduction bij, althans in de pocket die hier ligt.

(beste GBV = Mag Earwhig)

Ik ploeg nog steeds in Het Bewustzijn Verklaard. Heel interessant, maar makkelijk leesvoer: nee.

Tussendoortjes:
Robert Fisk - Bericht uit Beiroet
Dagboek van de laatste Libanon oorlog. Ik vind Fisk altijd wat larmoyant - hij is toch een soort tegenhanger van Leon de Winter - maar het is toch wel schokkend te lezen hoe Hezbollah en Israël ten kostte van honderden levens kinderachtige spelletjes spelen.

Peter de Wit - Burka Babes
Als wat Fitna en Gregorius Nekschot wilden zeggen, maar waar ze het talent en de humor voor misten.

Joah...boeken! Dit las ik de afgelopen weken:

* In cold blood van Truman Capote. Waarschijnlijk de eerste true crime roman en wat ontzettend goed gedaan. Niets dan lof en respect voor Capote, tot ik een van de films óver hem zag. Nuja, het boek was geweldig.
* Elders in de wereld van Ingmar Heytze. Ik houd erg van Ingmar, je kunt altijd rekenen op twee zinnen die je echt raken.
* Letters to a young novelist van Mario Vargas Llosa. Aardig idee, maar vaker gedaan en toen waarschijnlijk minder schoolmeesterachtig. Ook jammer dat hij als voorbeelden vooral Zuid-Amerikaanse boeken noemt die ik niet kende (al kan Vargas dat natuurlijk niet helpen).
* Zijde van Alessandro Boricco. Mooi klein boekje voor een zomermiddag over een zijdehandelaar, Japan en vooral liefde.
* Sigmund weet wel raad met de vrouwen van Peter de Wit om te lachen.
* Fokke en Sukke kunnen het niet alleen. Wisselende kwaliteit, een aantal echt goede stukjes bij fijne grappen.
* Meneer Ibrahim en de bloemen van de koran van Eric-Emmanuel Schmidt. Nog zo'n mooi klein boekje voor op een zomermiddag.
* Schijnoffer van Arne Dahl. Deze thrillerschrijver was me aangeraden en ik vond het wel wat. Alleen jammer dat er om de haverklap verwezen werd naar eerdere boeken, daar houd ik niet zo van (zelfs niet in series).
* I served the king of England van Bohumil Hrabol. Werd me aanbevolen in een Praagse boekhandel toen ik vroeg om iets anders dan Kafka of Kundera. Ik zeg "Hiephoi" voor Hrabol, want het was een fijn boek over een hotelbediende die langs de wereldgebeurtenissen leeft.
* The State of Constraint: New Work by Oulipo uit McSweeney's Quarterly Concern 23. Niet alles is goed in deze verzameling literatuur met (wiskundige) eisen, maar wel veel!

Ik twijfel trouwens over de aanschaf van zo'n iRex. Heeft een van jullie al een e-reader? En maakt dat gelukkig?

ik heb dat boek (Onafhankelijke Mensen) van Halldor Laxness uit. De grote IJslandse saga in kweenie hoeveel pagina's. Op 't laatst wat teveel politiek gebabbel, maar daarvoor poetisch, magisch-realistisch (wat verwacht je ook in IJsland, met die Edda enzo)

1 koppige boer tegen ALLE elementen. En dan maar buffelen.

Nu naar John Irvings Weduwe voor 'n Jaar, omdat ik nog altijd niet over de tettas van Mimi Rogers in de boekverfilming (The Door in the Floor) daarvan heen ben. ;)

Ik twijfel trouwens over de aanschaf van zo'n iRex.

499 euro? Dat neemt de twijfel bij mij wel weg. :)

Toch zou ik soms wel zo'n e-reader willen hebben want ik heb ondertussen een prachtige verzamelingen filosofie boeken op .pdf die zo moeizaam lezen achter de computer (of eigenlijk vergeet ik snel dat ik ze heb.)

499 euro? Dat neemt de twijfel bij mij wel weg. :)
Bij mij zorgde die prijs nu juist voor de twijfel. Ik moet op reis steeds zo sjouwen met stapels boeken en kan onderweg op zoek naar Engelstalige boekhandel als ik alles weer te vroeg uitheb. Ook qua werk (artikelen, referentieboeken) leek het me reuzehandig. Ik ben alleen wat bezorgd over de content (kun je alles wat je wilt lezen makkelijk en goedkoop vinden?) en de robuustheid (overleeft hij een paar dagen strand?).

* 'If on a Winter's Night a Traveler' van Italo Calvino. Het is duidelijk dat David Mitchell hier de mosterd heeft gehaald voor 'Ghostwritten' en 'Cloud Atlas'. Vooral die laatste. Bij mij leverde dat dezelfde ergernis op als bij Mitchell: een leuk verhaal wordt afgebroken op het moment dat t spannend wordt. Toch ben ik wel nieuwsgierig naar andere boeken van Calvino geworden.

* 'Toestanden in de wereld' van Rob de Wijk. Internationale politiek verklaard. Nederland komt er niet best vanaf, vooral vanwege de Euroscepsis hier. De Wijk gebruikt een curieus soort Nederlands, waarbij je je afvraagt waar ze dat bezigen.

* 'Boze Brieven van Bijkaart' van WF Hermans. Een flinke pil met verzamelde brieven. Vrij gedateerd allemaal, maar op zijn tijd wel vermakelijk, zoals een verslag van een voetbalwedstrijd ('De aandacht werd afgeleid toen een jonge Spanjaard met de naam Kroef de keeper aan zijn oren trok'). Met name socialisten moeten het dit keer ontgelden ('socialisten zijn mensen met gewetensbezwaren over het geld dat anderen verdienen. Zodra ze zelf wat verdienen hebben ze alleen niet alleen geen gewetensbezwaren meer, maar zijn ze ook nog niet tevreden.').

* 'With Borges' van Alberto Manguel. Manguel mocht net als vele anderen Borges voorlezen toen die blind werd, en schreef er een boekje over met anecdotes over de man. Helaas wat al te kort van stof, maar wel met liefde geschreven.

Niet dat ik overweeg er één aan te schaffen —al is het maar omdat ik veel te veel van papier houd— maar hoe is de beeldkwaliteit van zo'n iRex? Niets te klagen over de kwaliteit van mijn monitor(en), maar het blijft zichtbaar dat de letters uit pixels bestaan, wat, gecombineerd met het feit dat er contant een lichtbron in je ogen schijnt, me vrij vermoeiend lijkt voor langdurig lezen.

Ik las:
* Harper Lee To Kill A Mockingbird. Er staat met grote letters 'klassieker' op de kaft geschreven, maar met boeken vind ik dat altijd een minder probleem dan met muziek. Bovendien is het terecht, want een heel sterk verhaal. En, zoals het hoort bij goede boeken, het politieke element is slechts één van de verhaallijnen. (Wel een beetje jammer dat, als ik Wikipedia moet geloven, Lee niet gewoon gedacht heeft "alles gezegd wat ik moet zeggen, nooit meer schrijven" maar diverse malen heeft geprobeerd een opvolger te schrijven.)

* Dubravka Ugresic The Ministry of Pain. Kroatische die ten tijde van de oorlog haar land ontvlucht en in Amsterdam belandt, vooral te midden van andere ex-Joego's. De beschrijvingen van Nederland door een buitenlandse zijn interessant en accuraat, het weg van de ellende thuis-gevoel deed me aan Kundera denken, maar het verhaal zelf eindigde in een nogal doelloze chaos.

kun je alles wat je wilt lezen makkelijk en goedkoop vinden?

Dat weet ik niet, hangt waarschijnlijk van je interesses af. En je geduld, ik heb ooit een filosofieblog gevonden die om de zoveel tijd links geeft naar e-teksten (heel goedkoop dat. ;)

'If on a Winter's Night a Traveler' van Italo Calvino.

Ha! Een van mijn favoriete boeken.

Wel een beetje jammer dat, als ik Wikipedia moet geloven, Lee niet gewoon gedacht heeft "alles gezegd wat ik moet zeggen, nooit meer schrijven" maar diverse malen heeft geprobeerd een opvolger te schrijven

denk dat je ook door je omgeving daartoe gedwongen wordt/voelt (al dan niet onbewust van beide kanten)

en de film he! (http://www.imdb.com/title/tt0056592/) prachtfilm, al realiseer ik me dat ik dat boek ook maar 'n smoet lezen.