OOR jaarlijstjes, de jaren nul

Hup Rolling Stone erbij.

2000 Eminem – The Marshall Mathers LP
2001 Bob Dylan - Love And Theft (vanzelfsprekend)
2002 Beck – Sea Change
2003 Outkast – Speakerboxxx/The Love Below
2004 Kanye West – The College Dropout
2005 Kanye West - Late Registration
2006 Bob Dylan- Modern Times
2007 MIA - Kala
2008 TV On The Radio - Dear Science
2009 U2 - No Line On The Horizon

Okay Melody Maker verdween maar daarvoor kregen we terug...Pitchfork. Deden die dingen anders? We gaan het zien...

2000 Radiohead - Kid A
2001 The Microphones - The Glow pt.2
2002 Interpol - Turn on the Bright Lights
2003 The Rapture - Echoes
2004 Arcade fire - Funeral
2005 Sufjan Stevens - Illinois
2006 The Knife - Silent Shout
2007 Panda Bear - Person Pitch
2008 Fleet Foxes - Sun Giant/Fleet Foxes
2009 Animal Collective - Merriweather Post Pavilion

Al met al in de lijstje-overdaad zijn er drie platen waar ik echt iets mee heb: Outkast, The Knife en Panda Bear.

Rolling Stone het meest gekleurd? die zag ik ook even niet aankomen. (en dan het decennium wel eindigen met U2 dat durfde OOR niet eens)

interessant decennium, goed punt van OMC over het interwebs, de definitie opkomst, de definitie versplintering (en de papier shredder voor de tijdschriften)

2e plaat van Arctic Monkeys damn wat is die drummer irritant slecht. Futloze keuze van het popjournaille. (Van de eerste geloof ik de kwaliteit van de singles wel)

Wel goeie drums op de Marshall Mathers LP, had 'm lang niet gehoord. Lo-fi keiharde snares en overstuurde hats. Eminem is een Sleaford Mod. Jammer van de teksten though, haat kan goede kunst opleveren wanneer het zelfhaat is, of op het systeem gericht. Maar op vrouwen en homo's. Zzzz.

Wel interessant, Eminem als een soort aankondiging van de witmang in nood die pardoes naar beneden begint te trappen. Wel naar als je het zo brengt. Soms wel vermakelijk maar uiteindelijk vermoeiend in zijn beperking.

Ik was 'em bij de tweede al een beetje zat maar het werd wel steeds irritanter, dat zelfbeklag.

Daarnaast is het gewoon de Dream Theater van de hiphop: technisch knap hoor, maar ik voel het niet, met een irritant stemgeluid to boot.

White Stripes versus Queens of the Stone Age
Makkelijke zege voor laatstgenoemde. Ik zal de drums niet te vergelijken, maar ook de riffs... Is Jack White wel een goed muzikant, zou hij zichzelf niet vervelen tijdens live-optredens van The Stripes? (Als esthetisch postmodern kunstproject is de grap misschien wel geslaagd).
Als we in de hitte nog even doormokken missen de vocalen van Qotsa ook een beetje de x-factor. Vandaar dat zij nooit in voetbalstadions worden gezongen zeker. Dat is dan weer wel cool en ultiem verknipt van Jack & Meg :-)

QOTSA had natuurlijk gewoon Mark Lanegan in moeten lijven.

Geen jaren '10? :(

is het al september?

(ondertussen maar op de XX gestemd, postmodern oud/nieuw tegelijk passend bij knipseltijden)

is het al september?

Door de hitte is mijn besef van tijd ook gesmolten, ik dacht echt dat we hier al langer dan een maand mee bezig waren. :)

begrijpelijk, het is waden door een poel van ellende :P

Automatic thread bump. This poll is closing tomorrow.

we zijn er bijna (maar nog niet helemaal)

Automatic thread bump. This poll's results are now in.

oh noes, fraaie ex aequo zonder Antonio en de Juans.

Ha!