OOR jaarlijstjes, de jaren tachtig

En vooruit Rolling Stone voor een ander BROOOCE!-centrisch perspectief:

1980 The Clash - London Calling
1981 Rolling Stones - Tatoo You
1982 Bruce Springsteen - Nebraska - Bruce Springsteen / R. & L. Thompson - Shoot Out The Lights
1983 R.E.M. - Murmur
1984 Bruce Springsteen - Born in the U.S.A. (Jesus Fried Chicken!)
1985 Talking Heads - Little Creatures
1986 Paul Simon - Graceland
1987 Bruce Springsteen - Tunnel of Love
1988 Midnight Oil - Diesel and Dust
1989 Neil Young - Freedom

Ik ben begonnen aan het stofzuigen van de platenkast - iets wat uiteraard totaal niet opschiet, want de elpees moeten er eerst uit en als je ze eenmaal in handen hebt... - en kwam Night and Day tegen. Gedraaid en met dank aan de Hirams grote onvermÿdelÿke LATIN & SALSA lijst https://open.spotify.com/playlist/6FRBtsM3ZHLjt6ajZdZN1F?si=ZDSFrXg1SlCUbzAfHsCOIg die ik de laatste tijd met enige regelmaat geshuffeld heb, dringen die latin- en salsainvloeden eigenlijk nu pas tot me door. Nu snap ik ook waarom er zo prominent Written and Recorded in New York City op de hoes staat. Best een goeie plaat.

yeah!

al vind ik de mix-overlopers echt ontiegelijk slecht (idee goed, uitvoering nul) (op Night and Day dus)

leuk die cf. met Melody Maker en Rolling Stone. RS toch een soort OOR, Melody Maker oneindig veel cooler en indie. Die hebben beter begrepen dat POP een verandering is/moet zijn, een kauwgombal.

(oftewel: 'Ze zijn ook altijd trouw gebleven aan bovenstaande heren', de treurigheid hiervan idd)

Nou vooruit die van NME nog. Ik moet toegeven, die waren meestal bij de les.

1980 Joy Division - Closer
1981 Grace Jones - Nightclubbing
1982 Marvin Gaye - Midnight Love
1983 Elvis Costello - Punch the Clock
1984 Bobby Womack - The Poet II
1985 Tom Waits - Rain Dogs
1986 Prince & The Revolution - Parade
1987 Public Enemy - Yo! Bum Rush the Show
1988 Public Enemy - It Takes A Nation of Millions
1989 De La Soul - 3 Feet and rising

Alhoewel het in 1988 bijna Van Morrsion & The Chieftains werd. :)

De linkerkant van de kast is gedaan. Het is een open kast, dus 93,6 % van stof en spinrag lag in het onderste vak. Ik heb 8 van die OOR top 10 elpees, maar de andere zeven staan blijkbaar in het midden of rechts. Om OMC een plezier te doen eindelijk een keer begonnen aan de vijf elpee live box van de Boss.* Begint goed: 1975-1978. Clarence Clemons komt meestal gelukkig nauwelijks boven het orgel uit. Fire is ook al zo'n oud nummer. Dacht dat dat ergens uit de Born In the USA tijd stamde. [...] raadpleegt wiki [...] In 1987 is deze live-versie als single uitgebracht. Die versie van de Pointer was in 1978 al een hit. Toen zat ik nog in mijn André Hazes-periode.

re NME: he toch een Womack! het was Womacks decade.

https://i.pinimg.com/originals/27/b8/40/27b84064e1b81592df1c280e8f949197.jpg

goh ja, Hungry Heart is zo mooi. (maar de eerste LP's zijn het best)

het was Womacks decade

Ja, daarna toch een beetje de geschiedenis uitgeschreven, lijkt wel. Ik kan me nu ook niet even een liedjes herinneren. Los van 'Teardrops' vanzelfsprekend.

vandaag bijgeluisterd. Teardrops is een erg late discohit ofzo. Eighties ook al retro?

dit is mijn favoriet:

https://www.youtube.com/watch?v=XLVgEC4dMz4&frags=pl%2Cwn

2 zeer gelijkwaardige vocalisten, zeer aangenaam wel. :-)

och och

nou ja Life's Just a Ballgame is het.

Graceland is toch wel heel goed hoor. Al een miljoen keer gehoord natuurlijk, maar ik word er nog steeds vrolijk van. Alleen zonde van dat drumgeluid. Maar daar hebben al die eighties-albums last van. Behalve Tom Waits. En de eerste paar in het lijstje wellicht. Moet ik straks ook U2 nog gaan beluisteren... Mooie gelegenheid om te beslissen of October mag blijven.

October is vlgs mij de enige U2 die ik zou willen hebben. 🙂

Vervang die door Under a Blood Red Sky. :) Veel betere versies met body. Daarna ging het snel bergafwaarts.

Behalve Tom Waits.

De tijdloosheid van potten en pannen.

Graceland heb ik nooit de charme van begrepen. Nou ja theoretisch wel natuurlijk, maar de praktijk. En dat zoveel mensen liefhebber zijn waar ik het niet van verwacht.

Vervang die door Under a Blood Red Sky.

Die heb ik ooit gehad, maar verkocht. 🙂

alles aan Graceland heeft een enorme gun-factor, zeker voor wie ze er niet in verdiept. (want later bleek Paul Simon natuurlijk gewoon een eikel eersteklas, wat Art al jaren wist :P)

een middagje vroege U2 luisteren maakt dan weer duidelijk: ze ontberen voor mijn smaak een 2e gitarist.

Ik denk dat ik nu voor het eerst naar From Here to Eternity van Nick Cave & the Bad Seeds luister. Past mooi tussen die Tom Waits albums in. Ik ken hem eigenlijk alleen van later werk, maar dit zou ik wel eens langer vol kunnen houden. Gave geluiden ook. O, nee, dat is één van de buren schurend in Corona-klus-modus. Ik kom erop terug.

Over de helft begint-ie toch weer te irriteren.

wel verrassend far out voor een jaarlijstwinnaar, maar ik mag noch de man noch de plaat.

10. Womack & Womack - Conscience - ik heb het einde niet gehaald. klonk allemaal heel degelijk en goed. en saai.
9. Tom Waits - Rain Dogs - vaak heb ik bij artiesten één uitgesproken voorkeursalbum. dat is bij Tom Waits niet Rain Dogs
8. U2 - October - om met Marco Borsato te spreken: 'Het deed me weinig"
7. Joe Jackson - Night and Day
6. Paul Simon - 1986

Rain Dogs, Swordfishtrombones en Frank's Wild Years is mijn Tom Waits voorkeursalbum. :)

ghehe. Closing Time!

nou wordt spannend morgen...

Automatic thread bump. This poll is closing tomorrow.

Automatic thread bump. This poll's results are now in.

jeeeej een gelijkspel. Het zou niet moeten mogen.

Meer stemmen dan overgebleven subs :) Heb zelf uiteindelijk Prince gestemd ipv TH, maar dat zal ongetwijfeld komen door geilheid over de aangekondigde boxset.

lol! (x2)

Heb zelf uiteindelijk Prince gestemd ipv TH