Het schaduwkabinet: week 31 - 2019

Laswell is van '55, dan gaan de jaren wel tellen. Zowiezo merk ik dat de eerste generatie v/d Downtown-scene het nu anders aanpakt: Zorn in de studio in z'n eentje bezig als weird scientist (net als in het begin van de jaren ´80), terwijl op het concertpodium toch vooral de nadruk op jongere generatie muzikanten light met de marathons, en ineens een biografie van Elliott Sharp. Alleen Frisell gaat maar door met touren en platen uitbrengen.

Het verschil is zo groot, Wobble springt nog rond als een ongeleid projectiel. Sly en Robbie was vorig jaar ook zo'n verschil, Dunbar strompelt met z'n wandelstok naar de kit (eenmaal daarachter gaat ie lekker) maar Shakespeare lijkt maar iets ouder dan ikzelf.

Er was echt wel iets geks met Laz, ik heb 'm nu toch al meerdere malen gezien en nu was 't anders.