Het schaduwkabinet: week 37 - 2018

haha, er heerst iets... ik ga snel even copy/pasten.

haha. :D

Everlast/Yung Nnelg @ Breda Barst
Oude helden, nieuwe helden. Everlast speelt een typisch Amerikaanse show, professioneel en correct naar het publiek, en tussendoor als de mic uit is mopperen op de soundman. Zijn midtempo hiphopblues-deuntjes worden in zo'n setting al snel eenvormig. Everlast zelf (en het publiek) krijgt er pas plezier in met een echt countrynummer. 'Snoop asked me to write a country tune, so I did, and if you don't know his version, go home and YouTube that shit.' De begeleidingsband ontbeert letterlijk en figuurlijk een bassist. Die had nét dat beetje x-factor kunnen geven. De toetsenist daarentegen... speelt zelfs een solo door een solo van Everlast heen. Ha! De man zelf is overigens wel prima bij stem, in een hallucinant momentje zingt hij 3 seconden 'clean'. Zelfs dat kan ie.
Meteen daarna door naar Yung Nnelg, en dan weet je wat er onder de Jeugd van Tegenwoordig wél leeft. Instasluts zingen alles mee. Jajaja. Ik voelde me oud. Elk voordeel heb zijn nadeel. Yung zelf is een fijne entertainer, een mengelmoest van 'slang' en een soort absurdistisch cabaret ('dames en heren'! en als ie en foutje maakt 'excuses'). Postmoderne ironie equals swag.

Aphex Twin - Collapse E.P.
http://i68.tinypic.com/213i54w.jpg

Daar laat ik het even bij.

Yung Nnelg komt cleaner dan je afwas. <3

Noname's album Room 25 is er en ik snap niet waarom ze er niet wat meer van speelde in de Melkweg een paar weken terug. Was met drie kwartier wel erg kort. Wel zag een je een veel zelfverzekerder Noname die het bandgeluid van live verder naar de plaat heeft vertaald. Nog geen Shadow Man-achtige hit ontdekt maar wel heel fijn. Vooral die old school strings, I didn't see them coming.

Also on heavy rotation 6lack, wiens vorige album ik ook nog maar net ken. Lekker smoothe, bijna ambient, trap meets r'n'b waar 6lack heerlijk overheen rapzingt.

Ook die laatste van Mac Miller eens gecheckt, not bad, not bad. R.I.P.