Zomergasten

Die Perel kende ik verder niet maar was wel interessant (en charmant).

dito. Terwijl ze toch bestseller-auteur scheen te wezen, zal wel altijd in de Linda staan dan.
was ook weer meer een filosofische aflevering dan een persoonlijke ontboezemingen-ego-emotie-etc. Was al heel blij dat de holocaust de eerste twee uur niet of nauwelijks langskwam.

ook aangenaam, en misschien typisch voor een relatietherapeut, ze was niet heel erg op de hand van MeToo. (een beweging die de 'agency' van vrouwen nogal eens wenst te ontkennen.)

Volgens mij wordt die #metoo nogal eens (soms expres) slecht begrepen en wordt er veel ingehakt op stromannen, zoals "je mag niet eens meer flirten".

Volgens mij ging het aanvankelijk om mannen die hun macht over vrouwen misbruiken om sex te krijgen.

En toen werd het een vergaarbak voor alle ongewenste intimiteiten, of verkrachting, voor politieke karretjes gespannen, werd het schandpalen van beroemde mannen door meteen naar de krant te gaan ipv de politie (die natuurlijk ook niet altijd goed reageert op aangiftes) en die kranten die dan weer zonder te checken alles maar plaatsen op jacht naar clicks en ging Jelle Brandt Corstius meedoen.

Zelf houd ik de originele intentie erg in de gaten waardoor ik de beweging niet zomaar af kan serveren, anderen leggen dan weer de nadruk op wat het geworden is en ageren daartegen.

In een optimistische bui denk ik dat we als het stof is neergedaald wel weer een klein stukje zijn opgeschoten (al zal machtsmisbruik nooit ophouden maar misschien dat mensen toch meer voor zichzelf op zullen komen). :)

Heb wel eens het idee dat mensen zo verschillende interpretaties van hetzelfde hebben dat eigenlijk alles zo uit de klauw escaleert en irritant wordt.

ja, ik zie je punt (met name 3e 'alinea')

Perel ging nog niet helemaal mee in het hele gender-op-losse-schroeven-verhaal, maar misschien kan deze 21 eeuw er een worden waarin mannen wat - hm - meer de zachte kant in zichzelf aanspreken, en dus niet alfamannetje apenrots-stylo met vrouwen omgaan.

(daarbij is dan ook wel weer nodig dat vrouwen niet te snel meer voor die macho-poses vallen)

Ik las dat alfamannetjesgedrag zich alleen in geïsoleerd gevangenschap voordoet. Sws ben ik niet zo op die naturalistische argumenten. Volgens mij is het meer een kwestie van maatschappelijk afspraken wat mannelijk en vrouwelijk is, daar zijn we nogal rigide in. Zelfs als je fysiek hermafrodiet geboren wordt moet het gelijk "gerepareerd" worden, een keuze gemaakt.

Die genderdiscussie sluit daar op aan: wij vinden blijkbaar bepaald gedrag bij bepaalde geslachten horen, vrij binair. Dat laat helemaal geen ruimte voor de biologische (zowel fysiek als geestelijk) variëteit. Dan worden mensen ongelukkig omdat ze niet voldoen aan die archetypes en moeten we meer vakjes maken. M.i. moeten we juist minder vakjes, die twee dus.

Ik vond Perels observatie over vreemdgaan mooi: dat alles in die ene relatie wordt gepropt nu.

En identiteit, "jezelf zijn", is natuurlijk echt iets uit de tijd dat ik opgroeide, dus ik ben wel heel erg voor ruimte voor iedereen (viel me laatst op toen ik dat Vice-artikel las over de 90s). Sindsdien moet je heel erg je identiteit flexen. Dus ik heb het niet over protesteren als identiteit wordt gebruikt om buiten te sluiten zoals ook gebeurt met mensen met een migratie-achtergrond, maar over "uniek zijn", je indivdualiteit vieren. Iets waar marketing enorm op inspeelt (lekker uniek ik in je en masse geproduceerde pattas).

Dat wordt ook vaak door elkaar gehaald trws, dat mensen denken dat bijvoorbeeld iemand als Sylvana Simons zich los of zelfs boven witte mensen wil plaatsen, terwijl het m.i. alleen over *gelijkwaardige* hoogte gaat.

No such thing as an alpha male.

Er zijn alleen maatschappijen ingericht in het voordeel van een bepaald type man.

hmm ja, vooral het stukje over identiteit is natuurlijk boeiend, mensen moeten/willen heel erg zichzelf zijn, maar mensen kijken ook heel erg naar anderen om zichzelf te zijn (ik zal geen groepsdieren zeggen, om niet in een naturalistisch argument te vervallen). Interessant snijvlak. Jezelf zijn 'ten opzichte/tegenover' van de Anderen, of jezelf zijn ' in samenhang' met de anderen.

in elk geval lijkt de hele gender-discussie vooral een eindeloze hoeveelheid nieuwe labeltjes te genereren, die vermoedelijk eerder minder dan meer houvast bieden.

(eens met alpha societies, de paternalistische samenleving, etc, hardnekkig levend.)