De Draaitafel: Januari

Randall vond Malefic een lieve jongen (wel een beetje raar), dus wellicht schrikt ie niet zo snel. :)

Ik snap dat de mensen om Sunn die shit willen bagatelliseren, dat het forum gedelete is lijkt me ook vooral een paniekactie. geen zin om die actie te verantwoorden. wel een smetje vind ik, rare actie zo

die gast van Nachtmystium, Blake Judd, had een tijdje terug ook geen goed woord over voor die 2

bovendien vind ik het zomaar deleten van een forum een respectloze actie, vooral als het gaat om fans van de muziek, mensen die SL steunen. het was toch een fijn forum met goede info soms, waar ook best veel mensen behoorlijk wat tijd in staken. hup weg, zonder backup, je kunt ook gewoon de boel locken, nee hup weg ermee. fuck iedereen

Mensen die geld hebben betaald voor spullen die niet opsturen en niet reageren op klachten, dat is pas respectloos.

ook dat, zo ken ik er nog een paar. halen het bloed onder mijn nagels vandaan

Ach,dat forum gaat inmiddels al lang weer als een tierelier.

Soma heeft al heel lang niks meer te maken met SL. En er zullen altijd mensen zijn die wat te zeiken hebben en die gaan ook niet allemaal vrij uit. Als je WITTR vraagt naar die gast die het artwork van hun eerste cd heeft gedaan zul je ook wel een lekker verhaal krijgen en aangezien ik die gast was weet ik ook hoe zíj in elkaar zitten. Twee kijven, twee schuld, zeker in kringen van de 'artiste'.

Maar ze moeten wel hun postorder shit op orde krijgen.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/7/77/Diadem_of_12_Stars_Cover.jpg

ik bespeur Bob Ross invloeden...

heb jij die gemaakt Martijn?

Lynch tokkelt op zijn Korg, vertelt rare verhaaltjes, Fransen lullen er doorheen alsof ze in Paradiso staan.

De eerste versie was van mij ja. Weinig ontwerp aan hoor, en elke eigen inbreng werd niet erg gewaardeerd. Zij: 'die letters moeten kleiner', ik: 'nee, dat kan je niet meer lezen', zij: 'het moet donker en mysterieus', ik: 'mkay', komt het drukwerk binnen, zij: 'het is zo donker!'. En zie Two Hunters waar ze zo te zien wel zijn gehoord, pikdonker en lettertjes corps hoofdpijn, ik moest de credits en titels van Metal Archives halen, want in het boekje is er geen chocola van te maken. :D

haha ja goed, foto van internet geplukt dan? pro deo?

AAAAAARGGGHH! Foto's van internet plukken, dat maakt m'n vak kapot! ;)

Maar nee, dit was netjes geregeld, gekocht van een fotograaf en op drukwerkresolutie. Alleen nogal 'National Geographic', dus ik heb wat geshopt om het donker en mysterieus te maken.

hahaha, ja kan ik me voorstellen. Ik ben er zelf schuldig aan, wat is je vak precies? Doe je ook tekeningen?

Dtp-er bij een ontwerpbureau. Doe vooral de technische kant en wat layout werk. Heel af en toe doe ik zo'n cd hoesje omdat het op zich wel leuk is, of kán zijn... ;)

Op m'n werk komt het om de haverklap voor dat je een of ander lam gifje krijgt aangeleverd, of je dat dan kan laten afdrukken. >:[

over hoesjes gesproken..
3 ceedeetjes in de uitverkoop opgepikt.

http://static.rateyourmusic.com/album_images/652124.jpg

Altijd een mooi hoesje gevonden. Is 't een moskee? Wat is dat voor parasol ding.. Doet me denken aan Guided by Voices' knip-en-plak hoesjes.. En ook muzikaal zit het daar niet ver vanaf. Beetje Club Diana ook, niet vreemd op My First SOnny Weissmuller recordings.

Verder de ultieme uitverkoopbakplaat Ordinary Man van Day One gekocht. Back in 2000 had Virgin (of EMi o.i.d.) er zeker veel te van laten drukken, want ik kom 'm altijd tegen. Nu dan eindelijk meegenomen, beetje triphop/Streets/OMC/bizar slechte slash geinige zangerige raps.

Beste van de nieuwe oude aanwinsten is echter Lullaby For The Working Class, helaas niet I Never Even Asked For Light of het mysterieuze (nooit ergens gezien) Song..
Niettemin is Blanket Warm, hun debuut, ook erg goed. Fijne arrangementen, veel mandolines en belletjes, altijd goed.
Amerikaanse indie die toch wel zijn tijd vooruit was. (Denk Centro-Matic, South San Gabriel, Arab Strap (die rond diezelfde tijd debuteerden) en zelfs vleugjes Sufjan Stevens.

http://img510.imageshack.us/img510/3519/652124bv4.jpg
Fixed!

Die uien op die torens doen mij Russisch aan.

deed 't plaatje het niet? of heb je nu al verbeteringen getroffen.
tuurt ingespannen :)

nu ga ik heel hard de Tielman brothers draaien, geweldig artikel in de Volkskrant van gisteren. (alleen was er eigenlijk geen aanleiding voor, al dacht ik dat Andy laatst nog in Breda optrad, maar kan het bewijs nergens vinden, wie weet een van die andere jaren '50 helden uit Indonesie)

ik zit aan de Mahler met een fles wijn, best goed gevoel zo

@ Ludo: Het plaatje in jou post werkt alleen bij jouw omdat ie gecached is. Rateyourmusic staat geen hotlinking toe, dus ik heb 'm getransload bij imageshack.us

ach so :) (was het enige plaatje dat ik van die cd kon vinden) hoera voor obscure releases.

nu ga ik heel hard de Tielman brothers draaien, geweldig artikel in de Volkskrant van gisteren. (alleen was er eigenlijk geen aanleiding voor

dit wellicht?

ja dat was het, maar echt leuk zou zo'n artikel pas zijn als er een mooie nieuwe verzamelbox/cd in de winkel zou liggen van de beste man. Nu moest het artikel concluderen met dat zijn lp's in feite alleen maar in 2de hands zaakjes zijn te bemachtigen, dan wel in Duitsland op goedkope cd's (waarvan de helft nep is)

helaas ontbreekt er zover ik weet een mooie herdenkingstegel hier in Breda en dat terwijl er zoveel KNIL-militairen in de wijken hier woonden en muziekhandel Spronk, die de instrumenten leverde, nog altijd bestaat.
(Een ander verhaal is dat ik er 40 jaar later nog eens uit gekickt werd, uit die winkel heh)

Maar goed, Colonel Parker heeft ook nog altijd geen standbeeld. (Schurk of niet, wereldwijd toch de bekendste Bredanaar in de geschiedenis, al zal met de decline van Elvis dat over 100 (50?) jaar wel weer anders liggen)

dat zijn lp's in feite alleen maar in 2de hands zaakjes zijn te bemachtigen

da's toch veel toffer dan zo'n verzamelcdbox?
op jacht naar die platen is de helft van de lol

(Een ander verhaal is dat ik er 40 jaar later nog eens uit gekickt werd, uit die winkel heh)

ik voel een mooie subjektivistiese bijdrage over de tielman brothers aankomen... ;-)

Geweldige draadtitel.

Ik had hier van de week John Cale's Paris 1919 vaak op de draaitafel liggen en het vinyl klonk wel heel dof (ooit eens tweedehands gekocht). Bij NLsloom de remaster van vorig jaar besteld en he-hoe-kan-dat-nou? na drie dagen is-ie al binnen! Klinkt fantastisch, deze rijk gearrangeerde Cale. Met bonustracks waar ik nog niet aan toe ben gekomen - een titel als "Hanky Panky Nohow (Drone Mix)" schept evenwel hoge verwachtingen.

Verder, toeval bestaat niet?, downloade ik Multi-panel's M. Werd behoorlijk verrast door de vocalen! Een ep die nieuwsgierig maakt naar meer nieuw werk..

What else?
Sparks' Kimono My House - feest.
James Holden's set bij Pixel, Club 11 - een zorgvuldig opgebouwde trip die helemaal op het laatst dan toch (ingehouden) los gaat. Erg mooi, maar hoe danst men de eerst 2,5 uur door?
Black Mountain's In The Future - valt op 't eerste gehoor tegen maar heeft misschien meer tijd nodig. Als ze rocken voelt 't vrij standaard aan en op de gevoelige toer is het lang niet zo goed als Lightning Dust.
Een Wilco optreden van vorig jaar zomer. Geweldige opname!
Stereo Image - Red Nights ep. Project van Johnny Dark (uit de eerste Junior Boys fase) met zanger San Serac die een heerlijk theatrale Bowie/Walker twist in zijn stem heeft die geweldig op de pulserende donkere synthpop en Dark's typische ritmiek aansluit (check http://www.myspace.com/stereoimageband).
Sascha Funke - Mango. Net te pakken.

de draadtitel onbewust gejat van ene P. Bruyn, die de term ook vaak gebruikt voor zijn weeklijstjes.

"Werd behoorlijk verrast door de vocalen! Een ep die nieuwsgierig maakt naar meer nieuw werk.."

u heeft geluk. Houd Test Tube (http://testtube.monocromatica.com/) in de gaten voor een nieuwe ep (getiteld The Door, knipoog naar Jandek), met iets recenter werk. Weinig vocalen daar trouwens, meer soundtrackerige deuntjes.

"op jacht naar die platen is de helft van de lol"

Ja ik moet de recycle-zwervers-winkel hier in de buurt maar weer eens een bezoekje brengen (laatste vangt paar maanden terug: Rumours, iets van Ramblin Jack Elliot en een heel gave dubbel-lp van Buddy Holly)

which reminds me, wat zou nou de ideale Elvis Presley lp zijn die je in zulke winkels tegen zou kunnen komen..

Erg mooi, maar hoe danst men de eerst 2,5 uur door?

Dat had ik vorig jaar bij Holden in hetzelfde lokaal ook. Heb toen maar met een grote grijns aan de kant over mijn sik zitten wrijven. Was toch aso-druk. De beukdagen van Holden zijn wel voorbij.

-De drie platen van Slowdive. Als er muzikale heroine bestond, heette het Slowdive.
-Those Revolutionary Days van Mecano. Ik weet het niet, ik weet het niet. Dat een oud nummer (Untitled) de meeste indruk maakt, is geen goed teken.
-Do You Like Rock Music? van British Sea Power. Het lijkt wel of ze het feit dat bijna de halve band opgestapt is, willen vieren met keiharde, stadionrijpe herrie. Toch komen ze ermee weg, want wie door de Editoriaanse waaigitaargeluiden heenluistert, blijft achter met genoeg venijn.
-Maybe Home van Dish Hunt. Nederwave-veteranen uit Nasmak en It Dockumer Lokaeltsje waren een paar jaar geleden nog net zo dwars met een plaat vol fijne ritmewisselingen, gitaarkilheid, geschurk tegen dance aan en vreemde teksten.

En totnutoe nog geen spijt van mijn wegblijven bij Eurosonic / Noorderslag.

Sascha Funke - Mango. Net te pakken.
Atmosfeer lijkt op die van Cure's Seventeen Seconds. Spartaans en toch warm. Met fraaie donkere gitaaraccenten in meerdere nummers. Mooi!

Nog even over Sunn0))... op de een of andere manier denk ik bij die band altijd aan te veel drank en brandalarmen die afgaan. Was ook niet onder de indruk van het ATP-verhaal. Kan gebeuren.

Verder niets op de draaitafel. Wel op Eurosonic de jongste metal/avantgarde sensatie gespot. Chrome Hoof. Krijsende vrouwen, termische outfits en een I am Spartacus helm. Was vooral erg bang.

AKA Junkies - Konijntje (en de remixen)
Die shit is tantoe wreed, wallah. Iedereen die zeurt over de tekst kent zijn klassiekers niet: "A-Wop-bop-a-loo-lop a-lop-bam-boo"

Goh, op eurosonic zongen velen Junglebook: de musical. Is dat vergelijkbaar?

Chrome Hoof stond toch ook op ATP? Leuk EP'tje, erg seventies, wat toen avant garde was zeg maar. Reich, L'Infonie, King Crimson etc... De foto's duidden op een vrolijke bende. :)

wiebele wiebele

doe je dansje

ik dacht eerst; dit gaat te ver. maar nee hoor. geniaal

Seymour Bits remix al gehoord?

Waar gaat dit over?

Hierover.

LOL. "Kom op, konijntje, omhoog met die handen." Dit wordt thuis een grote hit zie ik al.

haha

remix nog niet gehoord, nog dikker?

Die remix kan je daar ook vinden, met betere clip. Nu ga ik die boze commentaren ("pauperherrie") effe checken. ;)

"WAAR DE FOK GAAT HET HEEN MET DE 'MUZIEK'?!?!?!

waar is de ECHTE muziek met INHOUD gebleven?!"

LOl.

rockist. ;)

Comment functies leggen altijd zo pijnlijk het falen van "Web 2.0" bloot.

Comment functies leggen altijd zo pijnlijk het falen van "Web 2.0" bloot.

Ik vind ze eigenlijk altijd een beetje eng.

Ik probeer ze niet te lezen. Bij gitaristenclips beginnen er altijd te zeiken over skills en in kringen van Balkan- en Türkpop word je echt kotsmisselijk van dat nationalistische gezwets.

Ben vooralsnog van de Bitsmix... hoewel het mij nogal magertjes toeklinkt...

Ik wil een nieuwe editie van Top Of Of Flop, dat mensen met verstand van zaken hun deskundige mening over de nieuwste plaatjes geven. Leken laten op Youtube e.d. wel zien dat ze dat niet kunnen. :)

- "Of"

Bij gitaristenclips beginnen er altijd te zeiken over skills

LOL. Die zijn vervelend inderdaad!

[Prince doet een fijn scheurende solo] "Vinnik niks...elke Pipo op een vrijdagmiddag in een gitaarwinkel doet hetzelfde." AAAAAARGGGGHHHH!

Het ergste is nog dat ik als niet-gitarist merk dat er posers tussen zitten. Is er een filmpje waarin Chet Atkins met perfect timing en toon een stukje speelt, zitten er een stel het af te zeiken omdat het niet tweehandig getapt is op 200 bpm.

En Ewiz heerscht, totale jaren 60 en 70 occulte horrorpsydelica doom, misschien wel het beste in die hoek sinds Spine Of God (van de week weer gedraaid trouwens). Jess Franco kan er trots op zijn.

Nou Omar, als het zo inderdaad zo is, ga maar rap je mond spoelen dan met je 'obscure ouwe lullen gemompel', als je ooit Brazilië nog in wil ;) Jorge Ben is een grootheid in de Musicá Popular Brasileira, schreef bijvoorbeeld "Mas Que Nada" en maakte in de jaren zeventig een reeks prachtige afro/brasil popplaten, aanraders voor wie Caetano en Os Mutantes te freaky vindt. Het nummer in kwestie is trouwens "Taj Mahal" uit 1972; Jorge Ben (die tegenwoordig Jorge Ben Jor heet) heeft er na een rechtszaak keurig de royalties voor ontvangen.

Ik denk toch weer aan de anonieme Napolitaan want ik zit op Youtube Jorge Ben te checken en die heeft ongeveer twee pakjes per dag <i>minder</i> gerookt dan de zanger van deze lo-fi versie.

Heb die mix maar even neergehaald en nee, dat (de braziliaanse opa van Shaggy?) is 'm niet, haha, mijn excuses. Maar goed, over de beste man gesproken, deze lijkt me wat voor jou, fris-lome seventies funk en het schijnt nog over voetbal te gaan ook; vertaling ("speel de bal, speler"?) is welkom :)

Hier staat trouwens leuk jaren zestig en zeventig werk uit Brazilië.

Merda, moet je dat ook nog allemaal gaan luisteren. :) (dat voetballiedje van Ben swingt idd als Brazilië 1970.)

Deze week stuitte ik op Blossom Dearie. Dat is een Amerikaanse jazz-zangeres die, volgens Wikipedia, bekend is om haar "distinctive, girlish voice". Gewoon een lief meisje dus, zij het eentje die inmiddels 81 is. Erg mooi. (In een grijs subjectivisten-verleden probeerde Guuz mij eens middels een compilatie-CD-R aan de jazz te krijgen. Wat niet lukte. Naar nu blijkt daar de CD vol stond met rare toeteraars in plaats van lieve meisjes.)

The Cuties zijn ook lieve meisjes, zij het van een heel andere soort. Uit Spijkenisse, of all places, met een debuutalbum Ah-ah-aah vol lieve pretentieloze popliedjes.

in de kringloopwinkel tussen Polen die op zoek waren naar een bureaustoel ("sorry net allemaal naar Ghana verscheept") nog even Night and Day van Joe Jackson opgepikt. Op vinyl natuurlijk.
Mooi voorbeeld van perfect artwork (insert hier die gebruikelijke lp is beter dan cd qua artwork babbel)
Maar goed.. geniale voorkant, mooi doorlopend op de achterzijde.. En aan de binnenzijde een koddige bandfoto en leesbare teksten. Just perfect.
Steppin' Out is deze ronde mijn favoriet.

Split The Difference van het vergeten Gomez nog even gedraaid, redelijke plaat.. Maar toch tekenend dat ze daarna kennelijk nog een nieuw album (How We Operate) hebben gemaakt (volgens Wikipedia) wat zover ik me herinner niet eens recensies meer in Nederland kreeg. (En waarvan ik nog nooit gehoord had)

Januari is alweer voorbij.
Ik draaide oa:
- nieuwe Radiohead, eerste helft sterk en catchy, tweede helft zakt in, saai en zeikerig.
- veel electro (ik blijf het goed vinden), verse Bunkers waarvan de nieuwe Shemale het hoogtepunt is, ouwe Ultradyne (dik!), een verzamelbox met zes platen van I-F waar ik, tegen alle waarderingen op Discogs in, niet echt over te spreken ben, veel oude acid-nummers van zijn alter-ego Beverly Hills 808303 remastered en opgerekt tot lange gelijksoortige acid-episodes: vast goed voor de dansvloer, maar saai als verzamelaar, drie uur zuur.. misschien verkopen voor veel geld, hehe
- nieuwe Earth, erg goed, dol op sublieme verstilling.
- drum 'n bass mix van King Cannibal & ZILLA, 'Life On The Beat', een van de beste drum 'n bass mixen die ik ooit hoorde (alleen die tracklist al, tering..), hier te downloaden.
- Bruno Pronsato – Why Can't We Be Like Us, rijk gekleurde liefdeshouse, veel beter dan Ricardo Villalobos' Sei Es Drum
- dubstep/tech (ik ben zo waar om) -, losse nummers van The Bug ('Poison Dart' heeft Top 40-potentie!), Vex'D, Scuba, de Soundboy Punishments verzamelaar uit 2007 op Skull Disco (esoterisch graftombe-minimalisme, die verstilling weer)
- de laatste Snares, stijlvervolg op die neo-klassieke met Rossz in de titel, ditmaal te rommelig.
Scout Niblett - 'This Fool Can Die Now, Scout ontdekt op State-X, waar ze deze plaat zo'n beetje in z'n geheel uitvoerde, wat was dat machtig imposant en intiem zeg.. rillingen..
- Alright! van Bogdan Raczynski is steengoed, niemand zal de vervlogen euforie van rave beter verbeelden dan hij.

(ik weet niet of ik dat gecodeer met BBcode ga volhouden.. pfff.)