Zomergasten

wel met ondertiteling. hehe. o dat gaat natuurlijk niet..

10 jaar geleden. kolere.

maar goed, ik zie het Marc Mariese Tilburgse wel in Henny Vrienten. Het ongemak met Doe Maar van die man blijft intrigerend.

10 jaar geleden

Champagne maar weer!

Is het wat?

ach... Henny Vrienten is een vrij gesloten type, maar op een zelfverzekerde manier, dat vind ik voor hém een goede eigenschap, maar niet voor de kijker. (Geslotenheid als schild, dat is mooi)
Maarr hij weet (duh) veel van muziek, en weet daar in elk geval ook wel goed over te vertellen

Laat Vrienten maar doceren over muziek, voor mijn hoeft niet allemaal zo persoonlijk.

Doe Maar geproduceerd door Sly & Robbie, bring it on. :)

ja dat was wel een mooi namedropje even (heh drrrop!)

Ik vermaak me prima met Vrienten

"De sensatie van het uitgestelde begrip", yes!

Vanaf Chuck Berry kwam het gesprek pas lekker op gang en voelden de twee muzikanten elkaar goed aan. Moest regelmatig lachen om de onderhuidse humor en was prettig verrast door Vrientens voorkeur voor pygmeeënzang en Stravinsky.

hij formuleerde (voor iemand tv) ook bijzonder eloquent, een Belg erbij helpt daarbij ook altijd. +1

Vond het te veel bij oppervlakte gezwem bleef. Leyers was Belgisch beleefd en pakte nauwelijks door.

Yep, ik denk dat er meer te halen valt bij Vrienten. Hij is duidelijk filosofisch aangelegd.

Ik vond het ronduit saai en humorloos. Echt elke vraag en/of opmerking werd ernstig serieus beantwoord. Ook toen Leyers probeerde te grappen over het feit dat het toch wel opmerkelijk was dat een idool voor zijn liefje naar Amsterdam moest verhuizen. Misschien moet Leyers nog ontdooien, maar het grijze muizerige mag er wel vanaf. En inderdaad heeft Vrienten veel gedachten over bepaalde zaken, maar daar haakte Leyers, soms onbegrijpelijk abrupt, af.

Toen ze elkaar op het einde bedankte (Bedankt! Nee JIJ bedankt) dacht ik bijna even dat ze gingen tongzoenen...maar helaas ook dat niet.

Een beetje gemengde gevoelens over dit avondje. Pijnlijke momentjes als Wertheim een grapje maakte ("Nu wil ik De Wereld Draait Door niet gelijkstellen aan het afknallen van een kippenboer" -> doodse stilte). De meeste pijnlijke momentjes kwamen echter door Wertheim zelf, die, toen hij een clipje liet zien als pleidooi voor onsympathieke mensen op televisie het ook voor zichzelf op leek te nemen. Hij klaagde eigenlijk veel, over de beperkte mogelijkheden van het programma, over kunst, waar hij een aantal behoorlijk uitgekauwde meningen over had. Het schuurde, maar oninteressant vond ik het niet, misschien juist daardoor.

Wristcutters al gezien. Goede openingsscène, herinner ik me.

Jan Leyers leek sowieso nooit bevestigend middels een lach of knik, verbaal of non-verbaal op Wertheim te reageren, was alleen bezig met het formuleren van een volgende vraag. Dat maakte Wertheim ook wat kriegel, kreeg ik het idee.

Dat klopt ja, Wertheim werd eigenlijk óf geïnterrumpeerd, óf Leyers liet juist een beetje geforceerde stiltes vallen. Dat heeft zomergasten naar mijn mening iets te vaak, stiltes en kalmte die het gesprek soms helemaal niet ten goede komen. Alsof, als je de tijd hebt, je die ook heel nadrukkelijk moet gebruiken. Er zit altijd een bepaald gedragen tempo in het gesprek, wat niet zo natuurlijk overkomt. Leyers draagt hier ook aan bij. Ik vind zeker niet dat hij het slecht doet, maar denk in zijn lichaamstaal wel een beetje ongemak te zien; hij spéélt soms interviewer.

Ik heb dus niet veel gemist? Ik hou sowieso niet van negativisten.

Leyers leek zich kritiek op de vorige te hebben aangetrokken, waardoor ie nu een beetje te veel wilde sturen (waardoor ze door elkaar heen gingen praten idd).

Maar verder leuke fragmenten en na een ongemakkelijk begin ging het wel iets beter lopen.

Pijnlijk vind ie echter wel fijn geloof ik, dus in die zin klopte het wel.

ik was het helemaal vergeten, het kleine stukje dat ik zag liet Micha een oude comedienne zien die het aan de stok kreeg met een toeschouwer, waarna ik het jammer vond dat Leyers niet vroeg of Micha vond dat zoiets nou mág; ik bedoel Schonberg liet op een gegeven moment verkondigen dat het publiek 'niet het recht heeft de voorstelling te verstoren'.
(Er is ten slotte niemand die je verplicht te komen, óf te blijven zitten)

in diezelfde 10 minuten waagde Leyers zich zelf ook aan een grapje en pakte Wertheim hem terug door ijzig te zwijgen.

Als de artiest het te bont maakt kun je als publiek natuurlijk best protesteren, revoluties 'mogen' nooit. En of dat dan terecht is moet je dan achteraf bezien. Sluit wel aan bij die discussie over die avant garde kunst.

Ik vind aan de andere kant dat 'het publiek' zich wel een beetje mag informeren én een beetje een open geest mag betrachten. Vaak genoeg op SJU jazz festival mensen na twee nummers zien verlaten, mopperend dat 'dit toch geen jazz is', terwijl ik dacht: nou, wel en bovendien is het hartstikke mooi, dus boeie wat voor genre 't is.

Ik hoorde dat Bruce/Reid/Blackman/Medeski op NSJ ook binnen 10 minuten leeg was, komen die mensen kijken vanwege Love Rears Its Ugly Head ofzo?

Cria Cuervos! geweldige film :)

weegt wel op tegen een hoop monarchie-gebazel (met smaak verteld verder)

iemand moet een mobiele airco aanrukken denk ik :)

(snap ik overigens uberhaupt nooit zo goed, dat ze die studio's niet beter koelen, ik bedoel met alle lampen is het altijd al bloedheet, en met onweer in de lucht)

Ik vond het wel een interessante gast, zelfs die monarchie die me normaliter niet zo interesseert. Jammer dat het zo loopt. :(

Ze is een aangename verteller, inderdaad jammer, migraine is een bitch...

ja :( 3 minuten na mijn opmerkingen vond ik er toch wel paniekerig worden met de waaier, dus toen ben ik maar gezapt (dat kan ik niet aanzien hoor, te verdrietig)

in de VPRO gids had ze het erover dat ze tot haar 30e ofzo heel angststoornis-achtig verlegen was, en tóen al had ik zoiets van oh oh, de kluizenaarswetenschapper 3 uur op tv etc. anyway.

Wel goede pr (nieuws is nieuws, teletekst 101 gehaald) voor haar komende boek is het géén ramp, moet ze maar denken.

Ze had helemaal geen moeite met praten, iets wat dat artikel wel een beetje deed vermoeden.

de uil is een trendvogel, heb ik net geleerd...

en dacht aan

https://www.youtube.com/watch?v=UxVec_zCC80

"Hier wordt met speelgoed gespeeld", zegt ze op een veelbetekende wijze, terwijl het animatiefimpje inderdaad niets anders is zoals het zegt. Waarom het dan op zo'n nadrukkelijke wijze zeggen? En hiermee een grote diepzinnigheid suggereren? En tegelijkertijd doen dat het niets anders is met speelgoed spelen. Ik word het altijd heel kriegelig van.
Dit is voor mij de essentie van veel hedendaagse kunst, (ook in relatie met haar eerder gekozen kunstenaar Rauchenberg) het zegt niet pretentieus te zijn, het wil niet pretentieus zijn, maar het wordt wel heel nadrukkelijk gebracht niet pretentieus te zijn waardoor het niets anders als toch wel heel pretentieus is.

Nog een keer en dan zonder tikfouten:

Hier wordt met speelgoed gespeeld", zegt ze op een veelbetekende wijze, terwijl het animatiefimpje inderdaad niets anders is zoals het zegt. Waarom het dan op zo'n nadrukkelijke wijze zeggen? En hiermee een grote diepzinnigheid suggereren? En tegelijkertijd doen dat het niets anders is als met speelgoed spelen. Ik word hier altijd heel kriegelig van.
Dit is voor mij de essentie van veel hedendaagse kunst, (ook in relatie met haar eerder gekozen kunstenaar Rauchenberg) het zegt niet pretentieus te zijn, het wil niet pretentieus zijn, maar het wordt wel heel nadrukkelijk gebracht niet pretentieus te zijn waardoor het niets anders als toch wel heel pretentieus is.

Vaag typje. Als er nu een goed verhaal bij zat dan kan je tenminste nog een geinige tv-uitzending ervan maken, maar veel vaag en onafgemaakt spul. Veel ballen blijven liggen, kon de presentator ook niet altijd wat aan doen. Hoe spreekt zij die volle zalen met bobo's toe, vraag je je dan af.

En die toekomstvoorspelling geloof ik ook al niks van. :)

Ah een toekomstvoorspelling, daar ben ik dol op. Wat was die ongeveer? [verder vernam ik op den Twittert veel geklaag]

Dat individualisme over is, dat we door samenwerking (zal ze wel 'crowdsourcing' bedoelen, o.a.) minder aan bezit zullen gaan hechten, net na een illustrerende clip die in overleg met de erven van Cash nog steeds alleen van rechtenvrij beeld gebruik mocht maken.

Dat onze vingers vroegen om bezigheden omdat we ze niet meer gebruiken dus gaan we weer meer handwerken.

ik vond het al snel vervelend worden, het deed me denken aan als je kunstenaars over hun eígen kunst laat praten. Dat wordt altijd een hopeloos soort gezwam (zelfrechtvaardigend, ingewikkeldoenerij) terwijl kunstenaars juist heel goed (enthousiasmerend dan wel kritisch) over ándermans kunst kunnen oordelen.
Ik geloof best in het voorspellend vermogen van deze dame op mode en design gebied, maar zodra het over laten we zeggen 'grotere' zaken ging leek ze meer op een orakel. Je stopt er zelf wat in, en je krijgt je eigen woorden in een andere volgorde cryptisch terug. Je krijgt te horen wat je wilt horen.

oh ik bedoedlde vervelend als 'saai'. Niet zozeer ergerlijk ofzo.

maar goed ik kan ook niks met Abrahamovic (de primitivistische folklore performance art kunstenares) die bijvoorbeeld in zeg zelf symbolen krasten, en meer van dat soort 'vrouwen leven dichter bij de natuur en voelen die ook beter aan' momenten.

Bij Abramović dacht ik juist dat mevrouw Edelkoort zich wat op de mouw liet spelden. Je hebt een hoop rare, zelfs bizarre, gebruiken in de wereld maar met dat verhaal over die vis dacht ik dat Abramović die 'gullible westerners' op zoek naar 'echt' en 'authentiek' iets moois wijs maakt.

En ja, de mode van volgend jaar voorzien is te doen (omdat je idd de tekenen hiervoor al ruimschoots ziet aankomen, bij muziek denk iig vaak genoeg van 'he, dat was kortgeleden nog underground').

Abramović is hit en miss (Rhythm 0 is geweldig). Opvallend populair op Tumblr trouwens (ik vermoed een soort cultheldin van de beter opgeleide arty vrouw)

Dat individualisme over is

http://imgace.com/wp-content/uploads/2012/07/Borg-Collective-Trekkies.jpg

het deed me denken aan als je kunstenaars over hun eígen kunst laat praten

Ja, daar zit wat in. Altijd miepen over de criticus (maar de echt goede zijn daar toch beter in). Dat is denk ik ook gewoon de achilleshiel van het programma.

Abramović zit ook in die nieuwe Antony clip toch?

Leuk dat het nieuws van Carice! In Een Amerikaanse Clip! Met Willem Dafoe! ook even grondig gebracht werd zonder spoiler alert.

Glengarry Glen Ross!

He Ludo, dadelijk op Canvas om 22:55 uur (reken dan maar op 23.10 uur want de Belg is nooit op tijd :)) een van jouw favoriete films van 2007: Sztuczki
http://www.cinema.nl/films/3430260/tricks

De keuzefilm … tja, geanimeerde gast maar voor cultuur moet je dus weer niet bij de zakenwereld zijn …

Oh god, muziek …

ah Sztuczki, ik droom nog altijd een beetje van die 'zus' uit die film

en tja het Zomergastenzakenmannetje van gisteren was sympathiek, maar ook vrij 'tegeltjes-leeg'. Heeft Leyers al iets toegevoegd aan een uitzending, hij beaamd gewoon alles volgens mij. Hij was duidelijk het best met medemuzikant Vrienten

Glengarry Glen Ross!

Toch niet weer "die speech" hè? [las laatst dat Baldwin regelmatig die speech moet aanhoren van fans en dan denkt "het was een kritiek, eikel."]

dat dan weer wel ja. Moet toch wel het ultieme Quote-momentje zijn voor Jort Kelder-kerels (COFFEE's FOR CLOSERS ONLY)

zitten veel mooiere en tragischere momenten in de film, natuurlijk.

De kop is er af en Teeuwen was grappig met leuke fragmenten m.u.v. het blokje Hitchens/die-andere-zeikerd, maar dat kan aan mij liggen. :)

Grappig hoe je in zo'n lang programma nog niet eens lekker kan doorzagen al probeerde Wilfried het wel. Die het er goed vanaf gebracht en dat ligt niet alleen aan de gast.

Ik ben er maar niet aan begonnen, een rare man en sport, niet echt mijn ding.

Veel haten op Vrede, maar dat vond ik niet saaier dan een gemiddelde aflevering. :)

Dit jaar tws niemand waar ik ook maar enigszins interesse voel, vorige jaren was er altijd wel 1 gast waar ik voor ging zitten (wat dan meestal toch weer tegenviel, niet veel mensen kunnen 3 uur boeien).

jep, i see your point(s).

die laatste lijkt het meest interessant. Misschien aanstande over K.I ook wel.

een zittende politicus, wéér een zittende politicus, not sure.

Ik ben Ajacied en Van Gaal is een fenomenale trainer maar zelfs in de gouden jaren werd ik na 2 minuten heel nerveus als ik die man hoorde praten. Dus dit heb ik ook niet volgehouden. :)

Het was ook veel te warm om het ge-betweter en gemiereneuk van Van Gaal vol te houden. De hunkering is natuurlijk de man achter het imago te leren kennen, maar bij Van Gaal weet je dat de man en het imago gewoon overeenkomen. Er zit niets achter.

Vrede kon ik ook al niet uitzitten: het schuurde continu tussen haar en Abbring, en not in a good way. Geen fan van Abbring trouwens, mag hopen dat het haar laatste keer is.

Wim T. Schippers moet gewoon weer terug, inclusief zijn suggestie om de presentator ook fragmenten te laten kiezen. :)

hihi precies.

vorig jaar was Abbring beter, leek het, kan ook het nieuwe zijn geweest. Gisteren was ze wel erg veel onder de indruk van een managementstaalwauwelaar.

Heh, heh...met een beetje mazzel hebben we de komende 5 jaar nog een keer zo'n gast.

Marleen Stikker heeft Zomergasten uitgespeeld.

Game over.

:D

echt binnen 5 minuten een Musil-referentie. Out VPRO'd VPRO there (inderdaad)

Dan toch met een omweg Adam Curtis op de Nederlandse tv. :)

Ik proefde op teh socials gisteren een soort opluchting maar ook lichte irritatie van "dit zijn de onderwerpen waar normaal op tv over gesproken moet worden." Is ook wel zo. Zendcoördinators zullen zich wel dood hebben geërgerd.

Dan toch met een omweg Adam Curtis op de Nederlandse tv. :)

kon het reverse-electronica-pareltje dat tijdens diens scene klonk, helaas nét niet plaatsen. (Verder een stijl uit duizenden herkenbaar natuurlijk, de man zelve)

Brain Eno kan ik me vagelijk herinneren. Iets van Another Green World.

Of Burial?

ja! Forgive van Burial. Verified :-)

Sjeesj, zijn er weer mensen (tv-recensenten) ontriefd dat er geen persoonlijke shit is behandeld …

Als ik kritiek moet hebben is dat ze Ayn Rand te lichtvaardig beoordeelden, zowel de persoon als haar invloed op de Amerikaanse maatschappij.

En ik vond het typisch dat er compleet voorbij werd gegaan aan hoe de alt-right die rode en blauwe pillen van een nieuwe betekenis hebben voorzien.

Ja, ontzettend gezeik. Ik dacht gisteren even "oh jammer, familiegeleuter net nu het leuk werd." Maar het duurde gelukkig niet zo lang. Over ideeën praten daar wordt men al snel zenuwachtig van, het moet wel leuk blijven hè, met emoties. Ik was trouwens zeer gecharmeerd van dat nerveuze lachje van David Bohm.

Janine leek superchagrijning gister. Toch vreemd bij een 'makkelijke' gast als Waterdrinker, die toch een vermakelijk raconteur is. (Maar daardoor alles ook al duizend keer heeft verteld).
Ik snap dan weer niet dat hij met de Telegraaf geassocieerd wil worden. Buiten dat het een NSB-krant is, is het door design/opmaak ook gewoon letter-lijk een onleesbare krant. Dus je schrijft je stukjes toch al voor niks, en dan verzint de redactie er ook nog bloederige koppen bij. Het zal wel goed betalen... (De vraag of ie in die oligarchen-periode nou zelf rijk was geworden ging hij gewiekst uit de weg, toen keek Janine terecht bedenkelijk en chagrijnig).

Heh, als ik een Telegraaf onder ogen krijg denk ik al gauw "laat mar" ja..

Waterdrinker vond ik tamelijk saai, wat ik toch wel een prestatie vind als je over Rusland kan praten. De Russische schoonouders van iemand op m'n fb-tijdlijn hadden niet het idee dat ie een isider was en zijn op tijd naar bed gegaan.

https://media.giphy.com/media/2JUwr3tnfiQJa/giphy.gif

ik weet al niet meer wie er vorige week te gast was.

Die Perel kende ik verder niet maar was wel interessant (en charmant).

dito. Terwijl ze toch bestseller-auteur scheen te wezen, zal wel altijd in de Linda staan dan.
was ook weer meer een filosofische aflevering dan een persoonlijke ontboezemingen-ego-emotie-etc. Was al heel blij dat de holocaust de eerste twee uur niet of nauwelijks langskwam.

ook aangenaam, en misschien typisch voor een relatietherapeut, ze was niet heel erg op de hand van MeToo. (een beweging die de 'agency' van vrouwen nogal eens wenst te ontkennen.)

Volgens mij wordt die #metoo nogal eens (soms expres) slecht begrepen en wordt er veel ingehakt op stromannen, zoals "je mag niet eens meer flirten".

Volgens mij ging het aanvankelijk om mannen die hun macht over vrouwen misbruiken om sex te krijgen.

En toen werd het een vergaarbak voor alle ongewenste intimiteiten, of verkrachting, voor politieke karretjes gespannen, werd het schandpalen van beroemde mannen door meteen naar de krant te gaan ipv de politie (die natuurlijk ook niet altijd goed reageert op aangiftes) en die kranten die dan weer zonder te checken alles maar plaatsen op jacht naar clicks en ging Jelle Brandt Corstius meedoen.

Zelf houd ik de originele intentie erg in de gaten waardoor ik de beweging niet zomaar af kan serveren, anderen leggen dan weer de nadruk op wat het geworden is en ageren daartegen.

In een optimistische bui denk ik dat we als het stof is neergedaald wel weer een klein stukje zijn opgeschoten (al zal machtsmisbruik nooit ophouden maar misschien dat mensen toch meer voor zichzelf op zullen komen). :)

Heb wel eens het idee dat mensen zo verschillende interpretaties van hetzelfde hebben dat eigenlijk alles zo uit de klauw escaleert en irritant wordt.

ja, ik zie je punt (met name 3e 'alinea')

Perel ging nog niet helemaal mee in het hele gender-op-losse-schroeven-verhaal, maar misschien kan deze 21 eeuw er een worden waarin mannen wat - hm - meer de zachte kant in zichzelf aanspreken, en dus niet alfamannetje apenrots-stylo met vrouwen omgaan.

(daarbij is dan ook wel weer nodig dat vrouwen niet te snel meer voor die macho-poses vallen)

Ik las dat alfamannetjesgedrag zich alleen in geïsoleerd gevangenschap voordoet. Sws ben ik niet zo op die naturalistische argumenten. Volgens mij is het meer een kwestie van maatschappelijk afspraken wat mannelijk en vrouwelijk is, daar zijn we nogal rigide in. Zelfs als je fysiek hermafrodiet geboren wordt moet het gelijk "gerepareerd" worden, een keuze gemaakt.

Die genderdiscussie sluit daar op aan: wij vinden blijkbaar bepaald gedrag bij bepaalde geslachten horen, vrij binair. Dat laat helemaal geen ruimte voor de biologische (zowel fysiek als geestelijk) variëteit. Dan worden mensen ongelukkig omdat ze niet voldoen aan die archetypes en moeten we meer vakjes maken. M.i. moeten we juist minder vakjes, die twee dus.

Ik vond Perels observatie over vreemdgaan mooi: dat alles in die ene relatie wordt gepropt nu.

En identiteit, "jezelf zijn", is natuurlijk echt iets uit de tijd dat ik opgroeide, dus ik ben wel heel erg voor ruimte voor iedereen (viel me laatst op toen ik dat Vice-artikel las over de 90s). Sindsdien moet je heel erg je identiteit flexen. Dus ik heb het niet over protesteren als identiteit wordt gebruikt om buiten te sluiten zoals ook gebeurt met mensen met een migratie-achtergrond, maar over "uniek zijn", je indivdualiteit vieren. Iets waar marketing enorm op inspeelt (lekker uniek ik in je en masse geproduceerde pattas).

Dat wordt ook vaak door elkaar gehaald trws, dat mensen denken dat bijvoorbeeld iemand als Sylvana Simons zich los of zelfs boven witte mensen wil plaatsen, terwijl het m.i. alleen over *gelijkwaardige* hoogte gaat.

No such thing as an alpha male.

Er zijn alleen maatschappijen ingericht in het voordeel van een bepaald type man.

hmm ja, vooral het stukje over identiteit is natuurlijk boeiend, mensen moeten/willen heel erg zichzelf zijn, maar mensen kijken ook heel erg naar anderen om zichzelf te zijn (ik zal geen groepsdieren zeggen, om niet in een naturalistisch argument te vervallen). Interessant snijvlak. Jezelf zijn 'ten opzichte/tegenover' van de Anderen, of jezelf zijn ' in samenhang' met de anderen.

in elk geval lijkt de hele gender-discussie vooral een eindeloze hoeveelheid nieuwe labeltjes te genereren, die vermoedelijk eerder minder dan meer houvast bieden.

(eens met alpha societies, de paternalistische samenleving, etc, hardnekkig levend.)