Onvermijdelijke Metal-platen

Concur, aangaande Garage Days Re-revisited, toen onproduceren wél werkte.

En ook concur aangaande Horrified, The Key en Consvming Impvlse hoewel ik zelfs Spheres met terugwerkende kracht ben gaan waarderen. Wellicht met Focus zo vers in het geheugen (en die gezamelijke tour) stak het toch wat bleekjes af, maar het is toch gewoon een erg goede plaat. Samen met Focus is Sol Niger Within van Fredrik Thordendal's Special Defects de beste jazz/metal fusie ooit.

ik vind al die bandnamen en plaattitels al zo fijn. ("Pleasure to Kill, Spreading the Disease, Slaughter of the Soul") :D

@ ragruijters: the god machine is natuurlijk geweldig (een van mijn favorieten ooit) maar kan ik moeilijk als metal beschouwen. wat het dan wel is weet ik ook niet. er zijn trouwens ontzettend veel zeer goede platen 'op het randje van metal' te vinden. burning time van last crack is ook al zo fantastisch.

@ hiram: vicious rumors inderdaad pas geleden nog beluisterd, en het is waarschijnlijk meer nostalgie dan wat anders. maar het blijft een speciale band, met heerlijk gitaarwerk en een goede zanger. en het is de eerste band die ik ooit live zag op dynamo open air. onuitwisbare indruk was dat.

zie je, ben ik er nog een vergeten door dat gedoe met ilx:

entombed - left hand path

niet te missen, ludo, niet te missen.

Hear, hear! Minstens zo indrukwekkend als Slowly We Rot, destijds in ieder geval. Volgende week in het Patronaat :)

Garage Days Re-revisited, toen onproduceren wél werkte

Not Very Produced By Metallica, uh-huh... Het blijft jammer van die handvol missers op Garage Inc., "Turn The Page" is toch wel Metallica
op 't allerdiepste dieptepunt.

@bas: Ja, ik weet ook nog dat ik dat jaar (1990) vooral voor Vicious Rumors ging, maar compleet werd overdonderd door Trouble. Mijn eerste keer was het jaar ervoor (speciaal voor ludo: Holy Moses! Savatage! Sacred Reich! Forbidden Evil! Uh... Sleeze Beez?)

Dus:
Savatage - Hall Of The Mountain King
Trouble - Manic Depression
En, niet te vergeten:
Van Halen - I

Ik kan trouwens geen definitieve Black Sabbath aanwijzen, iemand? Ben benieuwd naar Mountain Goat John Darnielle's 33 1/3 over Master Of Reality; het schijnt een roman te zijn geworden, een beetje à la de Meat Is Murder editie dus (zie hier).

Ik kan trouwens geen definitieve Black Sabbath aanwijzen, iemand?

IV

Jammer dat het een roman is geworden.
Mede omdat mijn favoriet Master Of Reality is.

Het eerste album, opent natuurlijk subliem met de titel- en naamtrack, maar kant twee is teveel gepiel.

Paranoid heeft ook zo'n onevenwichtige verdeling. Kant een bestaat uit louter supertracks ,waar kant twee niet aan kan tippen.

En op Vol. 4begint het verval al langzaam in te treden.

Master Of Reality is lekker in evenwicht met alleen maar goede nummers. De hoes is ook cool. (Niet voor niks gekopieerd door 1000 Homo Djs) Maar waarschijnlijk is het gewoon mijn favoriet omdat ik die als eerste kocht bij de Free Record Shop (zo'n NEMS-plaat voor 5 gulden) en urenlang heb zitten draaien op mijn zolderkamertje terwijl ik de naar de hoes staarde en de teksten probeerde te begrijpen. Misschien komt daar ook wel mijn vinylfetisjisme vandan.

http://www.9inchnails.com/images/discography/411.jpg

jahaa, trouble was geweldig die dag! maar dat was de hele dag, want ga maar na: vicious rumors, trouble, sepultura, sacred reich, death angel.

trouble blijf ik moeite mee hebben om ze echt onder metal te plaatsen, is voor mij toch een soort van proto-stoner-seventies-groove-hippierock ;-). overweldigend intro toen met r.i.p. op dynamo trouwens. beste trouble album voor mij blijft de titelloze voorganger van manic frustration.

qua black sabbath ga ik toch altijd weer voor master of reality.

Ik neig ook naar Vol.4 of MOR, ja. Maar Sabbath Bloody Sabbath en de Dio Years zijn ook de bom... De Meat Is Murder 33 1/3 was trouwens erg geslaagd en Darnielle kan wel erg onderhoudend schrijven getuige zijn Decibel-column en zijn webzijde, dus ik zie het toch wel zitten, clismo.

(Manic Depression = Manic Frustration, ja)

De Meat Is Murder 33 1/3 was trouwens erg geslaagd en Darnielle kan wel erg onderhoudend schrijven getuige zijn Decibel-column en zijn webzijde, dus ik zie het toch wel zitten, clismo.

Hij staat op sowieso op mijn verlanglijstje, dus ik hoop het!

Trouble in de Melkweg vorig jaar was overigens een bescheiden drama. Een vieze dikke kortharige Eric Wagner was te bezopen om zonder hulp van de Marshall-stacks overeind te blijven en verliet geregeld het podium voor een braakintermezzo, zo leek het. De drummer was wel een spektakel, leek zo uit Skid Row weggelopen maar bezat geen greintje muzikaliteit. Hij bracht me wel op een idee door zijn extra floortom half onder zijn hihat/ links naast z'n bassdrum... Maar het gitaarwerk bleef gelukkig overeind in de chaos en daar gaat het om hè.

En het gescoorde oversized t-shirt met klassieke logo (de derde) was ook een fijne pleister op de wond :)

ik zie nu al dat deze draad een jazz-draad achterna gaat, waarmee ik als ik zou willen tot 2067 jazz-platen kon luisteren :)

Ik kan trouwens geen definitieve Black Sabbath aanwijzen, iemand?

Tyr of misschien The Headless Cross. 8)

Die roemruchte eerste vier hebben altijd een paar sterke krakers maar ook een heleboel gepiel en ander oninteressants, onevenwichtigheid troef.

Bij Trouble vind het toch erg moeilijk kiezen tussen Manic Frustration en de voorganger, die toch meer doom is... bijkans hippievrij. De knallende energie van Manic Frustration is echter ook wat waard.

Garage Inc. heb ik nooit gehoord... ik ga m'n 12" zo weer eens opzetten, dat wel. :)

Manic Frustration wint vanwege "Come Touch The Sky", da's heel simpel :)

nee joh, trouble wegens "all is forgiven" :)

Ha, multi-panel just listened "Altar Of Sacrifice"...

Jesus saves is voorlopig mijn favoriet. Ik wil meer breaks. grrrrom.

Weer voor het eerst Reign In Blood mogen horen, ik zou er mij rechterarm voor geven... en, "Jesus Saves", good call (al is "Altar Of Sacrifice" natuurlijk siamese tweelingbroer, samen het hoogtepunt van de plaat).

Ik wil meer breaks.

Dan moe je mathcore gaan luisteren. :P

Die laatste minuut van Postmortem natuurlijk!

Bonustracks, schandalig! Ze hadden die cd gewoon moeten volpersen met die locked groove van het vinyl.

Slayer - Seasons in the Abyss
Omdat ik duister slepende Slayer toch het beste vind.

Megadeth - Rust in Peace
Marty Friedman vs. Dave Mutaine

Taake - ...Doedskvad
Hellnorsk svarmetal! De ultieme tremolo-picking plaat

Soundgarden - Badmotorfinger
Dé synthese van Black Sabbath, Sonic Youth en Jesus Lizard

Entombed - Wolverine Blues
De apotheose van de rot 'n' roll

Dio - Holy Diver
Resistance is futile: je gáát meegalmen met de idiote teksten over draken en regenbogen

Ik vind Wolverine Blues wat steriel, die plaat met de sound van Uprising en dan had ie perfect geweest.

Maar eigenlijk is het misschien zelfs Clandestine, destijds ook door mij miskend, maar uiteindelijk toch gewoon geweldig.

zo: ludo, tijd voor een tussenstand! wat heb je al geluisterd, wat vind je er van, kun je er iets mee; van die dingen.

(*u aangeboden door de cursusleiders metal voor beginners en gevorderden*)

De nieuwe Meshuggah kon mijn eerder aangegeven 'essential' wel eens van de troon gaan stoten...

Rainbow-Rainbow raising

Ronnie james Dio met ritchie blackmore toen hij nog niet terug naar de muzikale middeleeuwen terug was, is tamelijk goed....beetje bombastisch.

En de eerste Iron maiden....nog zonder bruce Dickinson....punkerige zang...

zo: ludo, tijd voor een tussenstand! wat heb je al geluisterd, wat vind je er van, kun je er iets mee; van die dingen.

heel goed, ik word graag op de vingers gekeken ;)

dit wordt wel een LANG project (da's geen enkel probleem)
maar het tempo is als volgt.. ik haal de platen een voor een binnen. luister ze een paar keer.. en op naar de volgende (de andere krijgen een plek in een Onvermijdelijke Metal map)

ik zit nu nog bij plaat #2 Master of Puppets. Maar komt niet echt langs het imago en de stem van die zanger. (Ik heb trouwens wel een of andere softe Metallica single, met Marianne Faithfull, in mijn bezit)
anyway..

beste nummer van die klassieker van Slayer is trouwens Piece by Piece. THE ONLY WAY TO EXIT! :)

Welk imago van die zanger?

Tip: Focus op het imago van de bassist :) En "The Memory Remains" is misschien wel soft (OMC: "Ouwe wijven gemompel!") maar wel zo'n beetje het beste nummer uit de Load-tijd.

Ik schaar mij achter OMC in deze.

De ballads zijn nog het best te pruimen, van Load.

Die markt van Load hadden ze gewoon aan hun homies van C.O.C. over moeten laten, die doen dat veel beter.

En met het ontvallen van Cliff is er iets verloren gegaan in Metallica, iets in het gevoel voor harmonie, ondanks dat Hetfield/Ulrich altijd met alle credits voor zich namen.

"Die markt van Load hadden ze gewoon aan hun homies van C.O.C. over moeten laten, die doen dat veel beter."

Mwoh. Gemiddeld geldt dat wel, maar ik mag bijvoorbeeld 'The House Jack Built' en 'The Outlaw Torn' graag horen (dat laatste nummer doet me altijd denken aan de geniale liveuitvoering van 'Mistreated' van Coverdale-tijd Deep Purple.)

Focus op het imago van de bassist :)

ja dat zei Omar ook al (elders)
Ace of Spades he :) Laatste potje kaarten.

Welk imago

Superster. Zuipschuit. Sardonische grijns. Bij Slayer vond ik 't wel mooi dat het (voor mij dan) een anoniem geheel was. Geen gezichten. gewoon herrie ;)

Ten tijd van MOP was ie nog niet echt een superster. En je kunt zeggen wat je wil (Metallica-bashen is in bepaalde kringen erg populair) maar als er één rockband is die 'het gemaakt heeft' door hard werken, de alom gewaardeerde bloed, zweet en tranen zeg maar, dan is het toch wel Metallica. Jongens van de straat, geen clips gemaakt tot ze eigenlijk al beroemd waren, 2 jaar achter elkaar touren en wel meer van die 'credible' zaken.

Intussen gevangen in de zelfgebouwde gouden kooi helaas.

Mij boeien de platen al lang niet meer, de glijdende schaal begint al op ... and Justice for All, maar ik kan geen hekel aan ze hebben als persoon, ook niet na het zien van die film. Ik moet al die mensen die ze zo afrekenen op hun rijkdom het nog zo zien doen in die situatie. En bovendien, van wie hebben ze al dat geld eigenlijk gehad? De merch doet het nog steeds prima, ondanks Load, ondanks St. Anger.

Mijn advies is: geen nieuwe platen meer maken maar gewoon lekker touren en alle ouwe krakers spelen.

Zoals Hanneman van Slayer ook al eens toegaf dat dat platen maken voor hem niet zo nodig hoeft, gewoon lekker voor een uitzinnig publiek Angel Of Death voor de honderdduizendste keer spelen.

Na Blacky ben ik afgehaakt dus ik weet echt niks van "oude wijven gemompel". :)

Ja, wat ik eigenlijk bedoelde was 'Orion' zo'n geweldige onmetalachtige bas heeft (dat DJ Shadow uiteindelijk ook door.) Daarnaast had Cliff inderdaad fantastische broeken.

Jaah, de magische Cliff Note... in "Master Of Puppets" helemaal subliem gebruikt (op 4:56-4:57) en vast ook wel ergens terug te vinden in "The Call Of Khtulu". Is dat inderdaad on-metal, zo even net een vakje lager pakken als opmaat richting het volgende akkoord? In country hoor je het vaker en bv. ook in Panda Bear's "Take Pills" nogal geniaal gedaan, schiet me ineens te binnen.

En Jaymz moet gewoon herinnerd worden als de ultieme metalslaggitarist, klaar.

Is dat inderdaad on-metal

Misschien nu in post-Earth dagen minder raar, maar zo slepend, bijna als een Tangerine Dream synth, voeeeeeee-vrrrrrrrrroooooooeeeemmm doen terwijl iedereen sneller-dan-snel ging, ik vond dat geluid altijd erg buiten metal komen (maar dat kan altijd aan mij liggen. :)

"The Call Of Khtulu", ja daar zit ook wel iets in, maar zit dat niet meer in dat bijna symfonische einde, asikmenietvergis?

Een voorslagje, vooral vrij gangbaar in de Scandinavische traditie maar er wordt nergens zo kaal en 'functioneel' (om niet te zeggen rigide en saai) gemusiceerd als in de anglosaxische pop en rock dus dan valt dat blijkbaar op.

Ik zie meer een gevoel voor harmonie, zoals de akkoord in het refrein. Snelle riffjes, maar let op die akkoorden. Volledig en schandalig overheen gewalst door Michael Kamen (God hebbe zijn ziel) trouwens..

zoals de akkoord in het refrein

'Functioneel' geformuleerd, geen idee waar dat over ging. :D

Ik bedoel de akkoordjes in het refrein van Master Of Puppets.

Dat 'tadadadap' "Master!" tagadadak "Master!".

<I>Mijn advies is: geen nieuwe platen meer maken</i>

Lars Ulrich heeft nog wel het heilige vuur. Dat is ook wat ze zo ongeliefd heeft gemaakt. Dan heeft hij bedacht dat het op de nieuwe plaat weer helemaal anders moet. Komt van zijn schilderkunsthobby vandaan, denk ik.

<I>Is dat inderdaad on-metal, zo even net een vakje lager pakken als opmaat richting het volgende akkoord?</i>

Geezer Butler doet het ook wel. Die kent sowieso zijn akkoorden. Burton daarom als seventiesman ook, maar de gemiddelde thrash-bassist anno '86 zeker niet. De gitaarriff een octaaf lager, meer was het vaak niet.

Volgens mij valt dat 'voorslagje'(dacht dat dat echt een drumterm was) vooral op omdat Burton hem eerder dan gebruikelijk inzet cq. langer (dan een achtsten noot) aanhoudt, zodat het eigenlijk geen voorslag meer mag heten; in dat intro van "Orion" is het gewoon een creepy akkoord van één maat lang.

Kweenie, misschien te veel niet-westerse en niet-moderne muziek gehoord maar ik vind dat alle 'overbodige franje' vaak nou net muziek maakt van het geheel. Anders wordt het allemaal zo MIDI. ;)

Moet inees denken aan Anton Maiden (God hebbe ook zijn ziel). :D

Moet de bewuste passage nog even opsporen want dat heb ik niet zo paraat hoor. En ik heb MOP enkel op cdr en dat staat er ook niet zo netjes georganiseerd bij als m'n echte cd's en ik heb 'em al een tijdje niet meer gebruikt bij het gitareren. :)

dat intro van "Orion" is het gewoon een creepy akkoord van één maat lang.

Precies, maar het gaat ook om het geluid zelf van die bas, niet alleen wat hij speelt.

Volgende week in "Rock!" bij de NPS "Heavy Metal, van Black Sabbath tot Metallica"

Iemand nog gekeken?

Nee, was het wat?

Dunno, heb 't ook gemist.

Ik heb gekeken. Ach... nog niet zo rampzalig als het leek, maar evengoed natuurlijk veel te mainstream voor 'ons'.

Allemaal best wel oude bands dus … ik heb alleen Nachtmystium gehoord, vond ik wel ok.

De filosofie om in de volle zon te poseren was wel lollig van Inquisition, ben alleen ff kwijt wat die precies was.

Verder idd hoog tijd om ze eens goed te checken, staan al heel lang op m'n lijstje door dat promofoto verhaal. Vorig jaar wel live gezien, openend voor Melechesh. Die robotstem met de straf door malende riffs werkte erg goed.

De filosofie om in de volle zon te poseren was wel lollig van Inquisition, ben alleen ff kwijt wat die precies was.

Grim & frostbitten sunstricken

http://www.metal-archives.com/images/6/6/6/5/6665_photo.jpg

Nu nog witte spijkerbroeken + shirt en dan ben je echt radicaal (en cool ;).

Wist Mustaine al back in teh day.

Gary Holt van Exodus valt voorlopig in voor Hanneman bij Slayert.... hohoh, dat zou ik toch graag een keer meemaken.

Nog even over the Warted One trouwens: is dat interview met Lemmy in de VPRO-gids echt?

gheh las het net vanmiddag, de schrijver (Dautzenberg) fingeerde een tijdje terug ook al een Grunberg interview, dus....

En inderdaad: http://www.elsevier.nl/web/Nieuws/Cultuur-Televisie/292276/VPRO-Gids-publiceert-drie-verzonnen-interviews.htm?rss=true

hmm dat Grunberg interview was leuker vileiner en geslaagder. als t nou bij 1 afl. Lemmy was gebleven.
verder ben ik wel pro satire en fictieve interviews hoor.

trouwens Sebastian, hoe heette die Agent Steel-achtige band/plaat die ik nog "moest" luisteren, deze draad is zo unwieldy geworden dat ik 'm nauwelijks meer uitgeklapt krijg op mijn brakke pc. dacht iets met een H, Helix ofzo.

sowieso van dat Grunberg interview wist de VPRO gids natuurlijk wel dat het gefingeerd was. komt diezelfde schrijver met 3x Lemmy over geld aanzetten en dan denken ze niet van oooh. jajaa.

Helstar! Deze twee platen zijn even goed:

http://4.bp.blogspot.com/_66P8ussx5-s/SNk9PvZ2oHI/AAAAAAAAE0Y/c01Z9xcJhqg/s400/Helstar_-_A_Distant_Thunder_-_Front.jpg

http://1.bp.blogspot.com/_66P8ussx5-s/SNk9hkPzp2I/AAAAAAAAE0o/duk-MSRL3zU/s400/HELSTAR+-+NOSFERATU.jpg

Ikzelf vind de band op deze twee platen veel op Agent Steel lijken, maar daar is lang niet iedereen het mee eens.
Het is misschien iets meer melodieus en traditioneel.

heh goed logo, ze lopen binnen.

Wat achtergrond: http://www.hpdetijd.nl/2011-03-18/dautzenberg-bekent-verzinsels-in-mijn-hoofd-sprak-ik-met-lemmy-d#body-anchor

Die comment dat je Lemmy niet serieus zou kunnen nemen over economie slaat dan ook weer nergens op. Het zou zomaar kunnen dat ie belegt, het is iemand die duidelijk anders is dan vooroordelen zouden kunnen doen vermoeden. Waar ik het duidelijkst merkte waar het nep was was juist waar hij voldeed aan de vooroordelen, vooral het geval in het stuk over islamitisch beleggen.

Ik dacht dat Dautzenberg ook gewoon Grunberg was trwns … (kan ook nog steeds natuurlijk)

http://4.bp.blogspot.com/_i6JqjNdlogs/SYhv0jTPl8I/AAAAAAAABAE/piZjTddK8WQ/s320/folder.jpg

"I have problems in the shade, as I wash my neighbour's dog" huh!? :)(uit The Curse Has Passed Away, natuurlijk zingt ie wat anders, Hammeliaans bijna hier)

begint lekker dit. Maar Perseverance and Desperation kwam wel als geroepen, tijd voor wat melodieuze snelle gitaarpartijen.

Ik ben ze zelf ook net weer aan het beluisteren. Nosferatu is meer dense en de meest thrashy van de twee. Conceptplaat met van die teruggrijpende thema's. A Distant Thunder is toegankelijker, en lijkt op het eerste gehoor waarschijnlijk ook meer gevarieerd. Winds of War is het prijsnummer. Helstars' Defining Moment. En ik blijf veel van de stem van James Rivera houden. Echt zo'n klassieke metalstem.

Nosferatu vond ik toen een zeer intrigerende hoes, net als die eerste Blessed Death en … hehe … een van Original Sin, tot nu toe vallen ze bij recente beluistering geen van alle tegen.

Original Sin! Sin Will Find You Out!

Die hoes was een stuk mooier dan de dames in kwestie, maar intrigerend was het wel. Ik geloof dat tot op de dag van vandaag de discussie gevoerd wordt of de band wel echt was, en niet slechts een Milli Vanilli project van David DeFeis.

Alweer DeFeis? Die was toch ook Exorcist?

Yep! Nightmare Theatre

Ik meen me te herinneren dat Original Sin nogal prat ging op van de straat te zijn; terwijl niemand zich herinneren kon de band ooit in het livecircuit te hebben gezien. Vanuit het niets was er dat debuut. En het verhaal dat de band al jaren optrad en geknokt had. Verdacht. En DeFeis was songwriter en producer van de plaat, meen ik. Dus ja...

Klinkt als de Starr Company …

naast de metalplaatjes die enkele Onvermijdelijke Metallers zo goed waren mij toe te sturen, heb ik nu mijn eerste plaat uit de serie aangeschaft. niet bepaald de hardste. GIVE ME A DOLLAR OR GIVE ME FIFTY CENTS.
(toch maar hoofdletters)

wat me wel deed bepeinzen zou een indie platenwinkeltje nou meer op de verkoop van een nieuwe dan een 2e handjes verdienen? klinkt als een ja, maar waarom eigenlijk. als je een collectie inkoopt en geeft diegene 1 euro per cd, om ze vervolgens voor 4 euro te verkopen etc. etc.

Maar welke dan?

King's X - Dogman, leer ik van de Christian Music Song Lyric Database.

Oh, nu gaat er wel een belletje rinkelen. :)

openingsregels :) (van de titeltrack ook nog ns)

moest ik wel het hoesje op de Blogspot aanpassen. deze is geel, hoesjes in meerdere kleuren hoe My Little Pony!

Stond er niet op elke kleur een andere bonustrack, zodat je ze eigenlijk alle vier moet hebben? ;-)

aargh ;)

deze ook maar hier (ik copy-plak de hele dag de ene helft van het internet naar het andere)

https://www.youtube.com/watch?v=bLOCA1TjdKs&feature=player_embedded

Eindhove de gakste!

D. volgt metal al meer dan dertig jaar en houdt van lomp en bruut. (Heeft ong. zesduizend Slayerconcerten bijgewoond.)
Zaterdag viert hij zijn verjaardag. Heeft er iemand nog een tip voor een obscure klapper (bij voorkeur van recente datum) die voor ongeveer een tientje te bestellen is bij een nl. website zodat ik hem uiterlijk zaterdag in huis heb?

Nieuwe Entombed A.D.?

Ik zat eigenlijk aan een onbekende naam te denken, maar als jij zegt dat- ie goed is....
(Ik geef hem al zijn halve leven lang kadootjes hij niets aan/mee heeft en ik ga nu een poging wagen iets te geven wat volgend jaar ook nog in de kast staat.)

Hij is goed. Onbekend is meestal lastiger qua tijd en budget. :)

Oh, misschien http://southernlordeurope.com

Torch Runner bijvoorbeeld. Of Nails.

Lair of the Minotaur, High On Fire … The Secret misschien.

Verder Teitanblood, Domains, Dead Congregation … bijvoorbeeld bij http://www.dawnbreed.com
DHL is niet zo vlot, vorige week maandag is iets voor mij verstuurd en dat werd donderdag de eerste keer aangeboden, uiteindelijk vrijdag in huis.

Ik had natuurlijk eerder actie moeten ondernemen, maar ja, vakansie.
Ik ga eens even naar die namen kijken. Dank je!