Filmforum

Die beesten worden echt afgeslacht he?
Dat wil ik dus beslist niet zien, is er een mogelijkheid hier aan te ontkomen? Als deze slachtingen door iets in de film aangkondigd worden dan kan ik ze tenminste doorskippen...

Wat is er nu zo vreselijk aan beesten afgeslacht te zien worden? Ik weet het antwoord al.

Zaterdagavond werd Impostor uitgezonden. Vreselijk voorstelbare film. Cyborgs vervangen mensen om een aanslag te plegen op de mensheid. Natuurlijk waren de cyborgs die niet wisten dat ze mensen waren, meer menselijk dan de mensen die ze vervingen. Uiteindelijk een aardige film voor de kwaadheid van de mens met mooie citaten van Einstein en andere geleerden.

Duh, cyborgs die niet wisten dat geen mensen waren, waren meer menselijk dan de mensen die ze vervingen.

Wat is er nu zo vreselijk aan beesten afgeslacht te zien worden? Ik weet het antwoord al.

Ik geloof niet dat ik deze retorische vraag, kennelijk aan jezelf gericht helemaal begrijp??

Wat ik er zo vreslijk aan vind is dat deze opnamen van dierenslachtpartijen echt zijn, het zijn geen special effects zodat er geen distantie meer bestaat die noodzakelijk is bij horror films - "het is niet echt dus niet erg"

heb net de cannibal holocaust wiki gelezen. jeez. veel plezier...

wel erg toffe muziek overigens (zit op youtube eea te checken)

heb net de cannibal holocaust wiki gelezen. jeez. veel plezier...

Hahaha
Ja ik denk erover deze maar aan me voorbij te laten gaan...

Echt dierenleed doet inderdaad pijn om naar te kijken. Om dezelfde reden heb ik Cannibal Holocaust tot nu toe ook aan mij voorbij laten gaan. Ook bij zogenaamde arthouse wil een dier wel eens het slachtoffer zijn van artistiek bedoelde martelingen. Wat te denken van de levend gevilde vissen in The Isle (2000) van Kim Ki-duk die daarna doodleuk levend terug in het water worden gegooid. Het beruchte vishaakjesincident in dezelfde film is daarentegen weer helemaal nep. Iets minder leed, maar desalniettemin ook niet fijn, zijn de koeien die in Apocalypse Now ritueel in mootjes worden gehakt. In Pat Garrett & Billy The Kid (1973) laat Sam Peckinpah echte kippen tot aan hun kop begraven om ze als levende schietschijven te gebruiken. All animals were harmed during the making of this film.

't Is een beroerde week voor de filmliefhebber. Gisteren Bergman, nu Antonioni...

Michelangelo Antonioni overleden

wel erg toffe muziek overigens (zit op youtube eea te checken)

Riz Ortolani, check ook Symphonic Holocaust van Morte Macabre
eens. Zweedse proggies van Änglagård en Anekdoten die klassieke
horrorsoundtracks coveren van Goblin (van hun beste soundtrack maar zeer
ranzige film Buio Omega) en Fabio Frizzi e.d. Een ware
Mellotronorgie.

Kijk net op wikipedia en verrek, Cannibal Holocaust heb ik ooit gehuurd. Nooit uitgekeken, niet omdat het te gruwelijk werd maar omdat deze Italiaanse no budget-film waardeloos gefilmd was en voorzien van een bagger synchronisatie tussen beeld en geluid. Dus die ging uit. Dat de schildpad en spin dus gesnuffd worden heb ik gemist.

Zo keek ik laatst een seksueel baanbrekende Japanse film op TV. Film is uit de jaren 70 en controversieel. Ik benieuwd. Teleurstelling, let wel ik heb hooguit 2 pornofilms in mijn leven gezien, het is niet mijn genre. Maar dit was lelijke porno en de verhaallijn was ver te zoeken. Ook dit pareltje in de filmhistorie ging uit. Filmkenners weten vast welk Japans meesterwerk ik bedoel.

Hè bah, porno zonder verhaallijn ;)

al maakt "dit was lelijke porno" me wel weer heel nieuwsgierig, omdat je het specifiek als lelijke porno betiteld en aangezien ik porno per definitie lelijk vind (ordinaire wijven, vieze gozers) moet dit dan wel het summum zijn!

ondertussen..

Breakfast at Tiffany's
lieve film, maar wel een beetje een irritant milieu waar het zich in afspeelt. (Feestvierende New Yorkse elite) De titel zegt het eigenlijk al Tiffany's is geen charmant cafeetje ofzo, maar een juwelier. (Een van de grappigste scenes vindt daar ook plaats, m.b.t. het engraveren van een wel heel bijzondere ring)
(Wist trouwens helemaal niet dat het een boek van Capote was)
De muziek verdient ook een vermelding, wat een edelkitsch. (Van Mancini)

Romance & Cigarettes
Ik had geen recensies gelezen maar wel links en rechts opgepikt dat het een prul zou zijn.. Als je de cast (Gandolfini, Winslet, Walken etc.) ziet voorbijkomen valt dat nauwelijks te geloven en toch is het waar. Eerste minuten zijn nog wel geniaal.. Als een soort It's Oh So Quiet videoclip van Bjork met dansende vuilnismannen. (De film combineert dat met Magnolia-achtig meezingen met de liedjes)
Typens zo'n indie-film eigenlijk waar de regisseur (Turtorro in dit geval) lijkt te hebben uitgezocht en dan er een script bij heeft geschreven. Eerste helft heeft nog wel vaart, maar daarna is de lol er wel af. Al zat de leukste scene (met de altijd geinige Buscemi) in part deux. 2e helft gaat ook ineens op de dramatische toer.
Als geheel een leuke absurdistische poging, maar nauwelijks geslaagd.

The Godfather Part III
Ach.. Zie eigenlijk niet waarom deze zoveel minder is dan de eerste 2 delen. De cirkel van geweld en wraak draait verder. Pacino doet aardige dingen als oude, vermoeide, zieke maffiabaas.. Maar ik geloof zijn berouw nauwelijks. Maffia is zelf zonder scrupules iemand vermoorden en dan hysterisch janken als een van de jouwe eraan gaan.
Het slot met de opera gecombineerd met allerlei moorden is enerverend. (En die ene Paus die na een maandje (?) overleed erbij halen als historisch feit vind ik ook wel een aardige zet)
Oh en Sofia Coppola ziet er fantastisch uit.

Monique bedoelt Ai No Corrida uit 1976, beter bekend onder de Franse titel L'Empire des Sens, van Nagisa Oshima. Won de Hochi Film Award voor acteur Tatsuya Fuji en de Sutherland Trophy voor de regisseur tijdens het London Film Festival. Er is wel degelijk een lijn in het verhaal over een obsessieve liefdesrelaties. Het is een confronterende film, maar lelijk zou ik het niet willen noemen. Je gaat wel heel anders over eieren denken en mannen zullen angstvallig messen buiten het bereik houden van hun vriend(in). Te huur bij de betere videotheek.

De films van deze week: Rabid Dogs, Crónica De Una Fuga, Sounds Of Sand en L’Eclisse (I.M. Antonioni).

Om naar uit te kijken: Under The Vulcano, binnenkort eindelijk op dvd.

Hee, da's mooi nieuws van Under the Volcano, Vido! Ik heb het nooit over mijn hart kunnen verkrijgen om mijn oude vhs-band met een tv-opname van deze film weg te gooien, hoe slecht de kwaliteit ook. Dat mag dan straks eindelijk.

Whoohoo! L'Eclisse op DVD! Werd ook gvd tijd zeg.

Die Godard Collection bij Optimum (waar Vido naar verwijst) word ik ook wel heel hebberig van.

L’Eclisse op Criterion (uit 2005) is de meest uitgebreide versie met veel interessante extra's. Het is een prijzige uitgave, maar dan heb je ook wat.

Mjaa, die extras interesseren me nooit zo. Heb liever de kale film in een goede transfer voor weinig geld. Zoals, het hier vaak onbegrepen La Dolce Vita, net voor de vakantie voor 7 euro opgepikt en bekeken.

Na al die jaren toch weer een hele andere film, maar goed misschien ben ik opeens gevoelig voor Marcello's spagaat tussen oppervlakkig doen/serieus schrijven. Subliem einde natuurlijk maar ik herinnerde me dat laatste shot weer anders (gebeurt vaak de laatste tijd), dacht namelijk dat het gezicht van het meisje de helft van het beeld innam. Maar goed. Beginshot van "kijk daar gaat Jezus" is ook onovertroffen.

Repulsion
jaa, fascinerend. misschien wel de meest pijnlijke van de 3 appartement-films van Polanski (The Tenant en Rosemary's Baby hebben wat meer (?)humor)
Neurosotisch doordraaien op je kamertje, hmm komt me bekend voor.

Stranger Than Fiction
Geweldig meta-geintje blijft het.. Het personage dat voice-over hoort, die zijn dood voorspelt. Dus op zoek naar die stem met hulp van literatuur professor Dustin Hoffman. (is het een komedie of een tragedie)
Fijne film, de tweede helft voelt wel wat lang en ik heb nooit het idee dat het boek van de schrijfster echt zo goed zou zijn.

His Girl Friday
Hoera voor Cary Grant en hoera voor journalistenredacties. Grant probeert wanhopig zijn ex-verloofde terug te winnen die op het punt staat te trouwen met een verzekeringsagent. En niets gaat hem te ver daarvoor. Zelden een film gezien waar zoveel in gepraat wordt en op zo'n snel tempo, je wordt er bijna horen dol van, maar tis ook wel cool.

Igby Goes Down
Weer een van die 1000 Culkin-acteurtjes in een indie-filmpje met muziek van Badly Drawn Boy en Coldplay enzo. Hij worstelt met euh ja alles.. Zijn moeder is ziek EN dominant, zijn vader is gek geworden en hij zelf wordt van de een na de andere school gekickt. Lastige film, soms onbegrijpelijk als het leven zelf, maar best de moeite (al was het maar voor Jeff Goldblum als patserige aannemer met sigaren enzo)

Zag van 't weekend Twin Peaks: Fire Walk With Me. Had de film nog niet eerder gezien maar oh man wat blijkt die serie na bijna twee decennia nog diep te zitten! Film is een stuk minder vaag dan de serie, al blijft er genoeg te gissen over. Behalve dan aan het plot. Ook hier veel losse eindjes. Chris Isaak functioneel maar niet indrukwekkend. Jack Bauer mooi neurotisch (flauwe "hoelaatishet"-grap met een hete kop koffie scene tussen die twee! pff). Maar pas als die twee verdwenen zijn begint het pas goed. Waarom wordt zo'n serie nou niet eens herhaald? Is de zomer ideaal voor.

Ik bedoel dus eigenlijk dat die serie helemaal niet zo diep blijkt te zitten - veel details kwamen *bam* vanuit 't geheugen weer omhoog. Wel jammer dat er zoveel personages uit de serie niet in de film zitten.

Je kunt de serie overigens op DVD krjgen, maar helaas nog steeds niet compleet, de ontknoping ontbreekt.

De film, na het zien van de serie, was en is nog steeds voor mij een geval van 'mosterd na de maaltijd' en eigenlijk vind ik de voorgeschiedenis, hoe Laura Palmer aan haar einde komt, helemaal niet zo interessant.

Vele verontrustende beelden, die in de serie heel erg eng waren, zoals het het op handen en voeten voortkruipen van Leland Palmers duistere 'alter-ego' Bob, waren in de film niet eng meer, gewoon een onverzorgd uitziende man die Bob.
Leland Palmer, een goede sul tot het einde toe in de serie is in de film direct al veel enger dan Bob.

Alle excentrische dingen, die de serie zo leuk maken zitten niet in de film.
Gemiste kans.

]excentrische

Ik kon maar niet op het woord "excentriek" komen...

Oh ja, Natural Born Killers gisteren nog een keertje geprobeerd.
Wat een slechte film is dat zeg.

De boodschap die bij mij overbleef: iedereen is verrot, maar bovenal de media die is wel heel erg slecht.
Op zich is zo'n boodschap te bilijken als die "slechtheid" ook weer wordt gerelativeerd met iets als "ach we zijn allemaal mensen met zwakheden", maar in plaats daarvan laat Stone de 2 slechtste personages uit de film (nietwaar? ze moorden zonder enige scrupules) Mickey en Mallory nog het meest sympathiek en menselijk lijken.
Niet dat ik me er ook maar 1 moment door liet identificeren, maar tussen alle manische, neurotische, boosaardig grijnzende mensen, die klaarblijkelijk allemaal iets duisters te verbergen hadden hielden Mickey en Mallory hun rechtvaardige 'cool' en Stone laat ze als enige twee wel 'zuiver' en echt zijn.
Mickey heeft niets te verbergen, is eenduidig en zuiver, hij is als killer geboren en doet niets anders dan zijn killer-instincten volgen, dit in tegenstelling tot al die andere huichelaars en lafaards die deze aardkloot bevolken, die er dubbele moralen op na houden.
Tja...

Oh en voeg daar bij een schreeuwerige snelle MTV-clip beeldtaal en je wordt terstond onpasselijk.

Ja het is mosterd na de maaltijd en het is geen Dijon maar deze herkennismaking smaakte toch best goed. Heb de film indertijd gemeden omdat de voorgeschiedenis me niet zoveel interesseerde, bovendien vormden de kritieken ook niet bepaald een uitnodigend beeld van de film. Dat vond ik op zich wel meevallen. Er zit een scene in met een bewakingscamera en Dale Cooper (en Bowie!) die echt briljant is. Maar inderdaad, als geheel lang niet zo meezuigend als het deel van de serie tot aan de clou en niet zo desorienterend als het deel daarna.

Ik ben geen fan van series op dvd (waar ga ik de tijd vandaan halen denk ik vaak) maar misschien dat ik hiervoor wel een uitzondering ga maken. Ziet er behoorlijk compleet uit :-)

xpost

Ziet er inderdaad heel compleet uit!

Dat met die bewakingscamera is inderdaad meesterlijk :)

Ghost Dog, The Way of the Samurai
een van de leukste films die ik de laatste tijd zag. Fris, apart, origineel, whatever. Kill Bill heeft raakvlakken, maar dit is 10x beter.. Met als die shots die in elkaar verglijden, al die Samurai-quotes, de tekenfilmpjes, de "sloppy" beats van GZA (of RZA ofzo) en natuurlijk een van de leukste running gags ever (met de IJscoman) Het geweld in de 2e helft is niet zo aardig van die sympathieke Samurai (maar onvermijdelijk net als het einde)

Le Quai des Brumes
Obscure klassieker (?) met eenzelfde einde, alleen dit keer hoopte ik op wat anders. Voor een film uit '38 is het allemaal best flitsend hoe de soldaat, het meisje en wat figuren uit de onderwereld zich door Le Havre bewegen. Werd toch net niet zo goed als ik de eerste 5 minuten verwachtte, met een lifters-scene, een hondje en een bouwvallige schuilplek on the waterfront.

The Ballad of Jack and Rose
Weet niet meer waar ik deze heb opgepikt.. Tijdens de intiteling kende ik geen van de namen. Zeldzaam. (Zeker bij een recente film)
Jack en Rose wisselen in de eerste paar minuten verliefde blikken uit.. Een oude man met een jong meisje op een eiland.. Geliefden? Nee nee.. Het is zijn dochter. (Of toch???) Ze woonden in een commune maar die is verlaten en nu azen de projectontwikkelaars op de grond. Jack's gezondheid is niet veel meer (hoewel hij niet echt oud is overigens, 50 misschien) Daarom haalt hij de moderne tijd binnen in de vorm van zijn vriendin op het vasteland en haar 2 zonen (van een jaar of 16-20) Tot groot onvrede van Rose (overigens een Natalie Portman typje) die zo op haar eigen manier wraak neemt.
Emotionele film, jammer van de paar visuele geintjes, allemaal mislukt (slow-motion, versnelling) en ook weer jammer van het "2 years later" einde. Nutteloos. Maar toch ook een tip.

RZA is in Ghost Dog ook even in beeld tijdens het slowmotionmoment waarin Ghost Dog een man in camouflagekleding op straat tegenkomt, groet en weer rustig verder loopt.

Na het geweldige Memories Of Murder (2003) en de geslaagde monsterfilm The Host (2006) was ik benieuwd of Bong Joon-ho’s debuut Barking Dogs Never Bite (2000) ook zo goed was. Dat bleek inderdaad het geval.

ah en de freestyle battle in het park zitten vast ook wat Wu-Tang knakkers bij.. :)

terwijl het forum schijnbewegingen maakt..

Inherit The Wind
ach ja die rechtbankdrama's.. ze beginnen op elkaar te lijken. Deze heeft een mooie titel (misschien de Bijbel toch eens lezen) of toch maar niet.. Als je de Hilbilly's in deze film ziet, (de priester lijkt wel wat op Wilders..) Een leraar (trouwens een soort Rouvoet) is in de jaren '20 opgepakt wegens het onderwijzen van Darwinisme. Volgt een proces.. Film lijkt eerst nadrukkelijk partij te kiezen voor de wetenschap, maar uiteindelijk is er natuurlijk een boodschap van tolerantie. (Atheisme wordt geprepresenteerd door de cynische Gene Kelly, die helaas niet danst of zingt..)

Zodiac
Goed! Misschien wel de eerste film uit 2007 die ik zag.. En een aanrader. Zoals u elders al las is het niet echt een standaard misdaadoplos-film, met creepy schurk.. Maar desalniettemin is de film erg spannend. Spannender dan Se7ven eigenlijk.. Want je voelt al stuiterend de paranoia die langzaam bezit neemt van de schrijver (Gylenhaal) en agent (Ruffalo) die beiden de Zodiac killer willen vinden.
2 minpuntjes.. 1)ok de film is op feiten gebaseerd dus het zal kloppen maar jeeej.. de politie houdt ten eerste de key witness niet in het land en kan 'm daarna ook 20 jaar lang (ofzo) niet vinden!
2)dit is meer een onvermijdelijk film-probleem. De film maakt erg veel tijdssprongen maar ja Ruffalo en Gyllenhaal worden niet ouder (ja duh) maar toch een poging was misschien leuk geweest)

Der Himmel Uber Berlin
Had ik eigenlijk een film van Wenders gezien ooit? Hmm nee behalve dat segment in Ten Minutes nog wat.. Hij "aimt" hier duidelijk voor de stars.. Veel pretenties, beetje 8 1/2 beetje Bunuel (zover ik daar van wat weet) Maar helaas de film is erg saai. Na 30 minuten dacht ik, nou hij neemt wel de tijd zijn personages te introduceren (Dat zijn 2 engelen die in Berlijn rondhangen) maar goed.. Er is dus helemaal geen plot, enkel poezie/filosofie (die je een beetje moet verstoppen anders krijg ik jeuk) Pas op het laatst komt de film wat op gang zodra (SPOILER..) een van de engelen mens is geworden en als een soort Dominee Gremdaat door de stad loopt. (Dan zie je even dat de film ook een komedie had moeten worden in een eerste versie)
(of dat beter zou zijn geweeest is weer wat anders)

Casino
Ook de misdaadepi lijken op elkaar. Sterker ik kreeg deja-vu's, misschien ooit een stukje op tv gezien toch. (Met Las Vegas dat instort, oud maakt plaats voor nieuw)
Het is altijd de Rise and Fall + vrouwonvriendelijkheid, haantjesgedrag en excessief geweld (drank, drugs)
Zat er dit keer meer in dan vergeleken met Goodfellas. Zal De Niro wel zijn. De dubbele voice-over is ook leuk. (Vreemd dat er dan ergens nog even 1 minuutje een derde opduikt)

Mooiste van Ghost Dog vind ik nog wel die 3 autoritten waar hij gewoon heel relaxed naar dub, freejazz en was het niet Killah Priest? luistert. Wat een koning van cool.

ja hij jat natuurlijk expres een auto met cd-speler :)
ik dacht ook even dat er een running gag was dat hij de cd eerst verkeerd om erin probeert te doen.. (en dan steeds op het laatst 'm omdraait.. maar dat hielden ze niet de hele tijd vol)
hoe dan ook de king of cool indeed :)

Mijmeren hoort bij films van Wim Wenders en als je daar tegen kunt is Der Himmel Uber Berlin een mooi, rustig verteld sprookje. Zijn meesterstuk Paris, Texas is nog trager.

ze maken er ook altijd toneelstukken van dat zegt genoeg wat mij betreft. (maar niettemin Paris, Texas zal gekeken worden, zo'n beroemde titel)

Harry Dean Stanton in topvorm. Hij mocht daarna zelfs in het cultureel verantwoorde praatprogramma van Adriaan van Dis bij de VPRO opdagen. Een beetje stroef interview, wat ik me er nog van kan herinneren.

Waarschijnlijk ten overvloede: Der Himmel über Berlin kreeg in 1988 een Amerikaanse remake als City of Angels (1998) met Nicolas Cage als engel. In deze versie was de engel wel zichtbaar. Heel flauw.

hoe heette die film met Ruffalo en Witherspoon, dat was nog eens een leuke engelen-film.. hmm. Just Like Heaven! :)

Jezus, die Ludo stormt lekker door zeg! Nu nog effe vido´s filmzine bekijken...

Himmel uber Berlin ga ik binnenkort weer eens doen. Ik vond het destijds wel aardig, maar kan me voorstellen dat ik inmiddels meer geduld heb. Kan me herinneren dat ik paris texas geweldig vond. Kan me ok herinneren dat ik amerikanischer freund niet kon uitzitten.

Heb de laatste drie weken 1 film gezien: Finding neverland. Geslaagde sentimentele draak.

Zomer in IJsland: mijn handen vriezen er zowat af...

perfecte zomer dus ;)

ik moet nog steeds uitvinden waar ik The Ballad of Jack and Rose van heb opgepikt.. Was jij dat Olaf? (Ik haat onopgeloste mysteries)

Welkom terug, Olaf.

Een film waar je in ieder geval niet naartoe hoeft is Evan Almight. Zie hier

Nee Ludo, ik was het niet, nog nooit van die film gehoord. En Vido, je blijft me af en toe verbazen met je vergaande onbevangenheid... Ik moet nog een week IJsland, dan een week in Utrecht met mijn nieuwe geliefde, en daarna zet ik misschien wel weer eens een film op. Een mooie romantische, met Meg Ryan :´)

oh dus die Brno zomerkampen hebben werkelijk nut ;)

Gummo
Dit is zo'n film waarmee de glijdende schaal eh verdergaat richting het moment dat je uit pure interesse Pig Holocaust gaat zitten kijken (of hoe heten dat)
maar goed Gummo is dus hilarisch en heeft het beste openingsliedje ever.. kukeeelooodidoooo. En ook de beste openingszin (althans niet voice-over) "there's a lump in your titty".
Pure White Trash Ellende. De bad-scene is ook classic. (met spaghetti)

Bin-Jip
De laatste van mijn VPRO-trofee.. had ik al 'ns gezien. De wending (vanaf gevangenis) blijft fascinerend. Eerst lijkt het niet te werken, maar dan blijkt het juist een heel mooie zet.

Take the Money and Run
Woody Woensdag. Ofzo. Dit is een van zijn vroege komedies. Gelukkig zit er een tikkeltje romantiek in, dat maakt het altijd aandoenlijker. Beetje hit & miss, de pseudo-docu stijl heeft ie wel 'ns beter gedaan (later) Maar de chaingang-scenes en ultieme arrestatie-scene zijn lollig.

Take the Money and Run - Woody Allen als cellist in de fanfare blijft hilarisch. Een van de beste quotes, wanneer de kruimeldief zijn toekomstige vrouw voor het eerst ontmoet: After fifteen minutes I wanted to marry her, and after half an hour I completely gave up the idea of stealing her purse.

oh ja haha :)

als Woody cello speelt (kattengejank) vroeg ik me af of het heel misschien een beroemd avant-garde stuk was. Zal wel niet, maar was ook leuk geweest als meta-grap.

Ik heb ’s een verhaal gehoord over een cellist die een heel moeilijke moderne compositie moest uitvoeren waarbij hij de cello over de strijkstok moest halen in plaats van andersom. Dit bleek zo’n onmogelijke opgave dat hij halverwege de uitvoering van het stuk het instrument met een woeste, vernietigende beweging van zich afsmeet en kwaad van het podium afliep. Het aanwezige publiek dacht dat dit gebaar onderdeel uitmaakte van de partituur en gaf de cellist een staande ovatie. Het had een scène uit een vroege film van Woody Allen kunnen zijn.

doet me denken aan een gitaarleraar die ik ooit had (was nog heel jong) die tijdens die periode examen aan het conservatorium deed.. welnu, het stuk waarmee hij examen deed bestond onder andere uit het bekloppen (!!) van zijn gitaar (op allerlei verschillende plaatsen) en andere fratsen..

jaja de avant-garde. :)