Uw Jaarlijst 2003 Hier!

2 my morning jacket - it still moves
Dé rock plaat van het jaar. Leunden de vorige (minstens even geniale) platen nog vooral op Jim z’n stem, deze plaat wordt voortgestuwd door een muur van gitaren. Behalve op het eind, daar krijgen we toch nog een toegift van Jim zoals alleen hij dat kan.

3 ryan adams - love is hell
Een vreemd Ryan Adams jaar. Deel 1 en 2 van Love Is Hell beschouw ik maar als 1 album. En wat voor één. Depressief was hij toen het album werd opgenomen en dat is te horen ook. I See Monsters en Shadowlands behoren tot zijn beste nummers.

4 bonnie prince billy - master & everyone
Mijn introductie met deze droevige man. Hoe kan het toch dat zulke trieste muziek zó mooi kan zijn.

5 patrick wolf - lycanthropy
Vreemde eend in de bijt deze 19 jarige Engelsman. Maar iemand die op zo’n jonge leeftijd zelf zingt, gitaar, piano, viool, drum, elektronica en accordeon speelt en dat alles kan combineren met zijn eigen teksten en dan ook nog eens zulke mooie nummers maakt vind ik heel bijzonder.

6 tindersticks - waiting for the moon
Opnieuw een prachtig album van deze Engelsmannen. Romantisch depressieve herfstmuziek. Dat het kan bewijst dit album.

7 damien jurado - where shall you take me
Eén van de betere singer-songwriters van het moment. Zijn muziek klinkt zoals een oud fotoalbum ruikt. Een klein meesterwerk.

8 black keys – thickfreakness
Smerig en rauw. Zo hoort blues te zijn.

9 shins - chutes too narrow
Hun ontzettende catchy nummers lokken je naar dit album. Maar eenmaal luisterend kom je er achter dat hun rustige nummers het mooist zijn.

10 grandaddy – sumday
Enkel mooie nummers staan hierop. Tekst en muziek vullen elkaar perfect aan.

11 buddy guy - blues singer
Eerlijke blues. Minimaler dan dit kan het haast niet.

Waarmee Strokes, Outkast en Fannypack net buiten de boot vallen.

2. The Jayhawks – Rainy day music
Tja, die eerste zes nummers doen het 'm.

3. The Thrills – So much for the city
Zomers, speels, rijk gevuld als de soep van mijn moeder.

4. The Long Winters – When I pretend to fall
Nog zo'n plaat met van die perfecte popliedjes. Shapes met name. Had natuurlijk een hit moeten zijn in een betere wereld.

5. Ryan Adams – Een compilatie van het beste van Love is hell pt 1 & 2 en Rock ‘n’ Roll
Tja, talent verloochent zich niet. Maar zoals een wijs man ooit zei: 'Meneer Adams, mogen wij iets minder facetten van uw kunnen horen?'

6. The Shins - Chutes too narrow
Ja leuk!

7. Gloricz Jim - Gloricz Jim
Utrecht - rest van Nederland 1-0.

8. Paper Moon – Lost Parade
Utrecht - rest van Nederland 2-0.

9. Sgt Petter – It’s a record
Pretentieloos en goed. Een 8 voor eerste indruk, een 7- voor het beklijven.

10. Sleepy Jackson - Lovers
Verrassinkje. Niet over de gehele linie sterk, dus net een toptienertje.

Long Winters - When I Pretend To Fall Een plaat met een aantal nummers die je meteen grijpen en een groter aantal waar je een paar keer naar moet luisteren voor het muntje valt. Op het oor simpele nummers, waar echter veel meer in zit dan op het eerste ogenblik blijkt. Van de laatste vier nummers weet ik nog steeds niet wat ik ervan moet vinden. Eindoordeel kan dus nog varieren van briljant tot toch enigszins tegenvallend.

Tomahawk - Mit Gas Altijd fijn om Mike Patton weer te horen gillen. En ondanks dat ze weer een geheel eigen geluid neerzetten, toch een tegenvaller i.v.t. het betere titelloze debuut. Teveel nummers die te simpel in elkaar zitten en een bijzonder teleurstellend einde. Ik weet zeker dat er meer in deze band zit.

Therapy? - High Anxiety "Een terugkeer naar het geluid van Troublegum" schreef de OOR. Niets is minder waar, behalve dan misschien de uit dezelfde OOR afkomstige klassering als het "zesde Therapy?-album". In vergelijking tot Troublegum zijn de nummers langer, gecompliceerder en minder agressief. Wel terug is het tegendraadse drumwerk en weg is het overdreven punk-geluid van Shameless. Therapy? maakt weer een album waar enthousiasme en klasse vanaf stralen. Niet meer en niet minder.

League Of XO Gentlemen - Smiling At The Claptrap Circuses Na jaren van proberen heeft LXOG eindelijk een muzikale richting gevonden. En dat resulteert in een van de meest frisse platen in heel lange tijd. LXOG is geen Urban Dance Squad (en terecht!), maar weet een eigen geluid neer te zetten. Op de afsluiter na is er geen zwak moment te vinden op het album. Dat we nog maar veel van deze band mogen gaan horen!

Eels - Shootenanny! Eels is beslist een van de beste "bands" op deze aardkloot. Dat gezegd hebbende, kan ik helaas niet om de conclusie heen dat dit het zwakste Eels-album tot nu toe is. Voor het eerst valt de band duidelijk in herhaling, en ook staat er een (te groot) aantal zwakke broeders op dit album. Er is nog genoeg moois te ontdekken, maar de volgende keer verwacht ik toch weer meer.

Goldfrapp - Black Cherry Gekocht naar aanleiding van hun sublieme optreden op Lowlands en geen spijt van gekregen. Goldfrapp weet vrolijk makende deuntjes af te wisselen met melodramatische stukken, zonder dat de samenhang ooit in gevaar komt. En maakt beide met een zeldzame klasse.

Raveonettes - Whip It On (EP) Ook gekocht naar aanleiding van het bijbehorende Lowlands-optreden en hier wel een beetje spijt. Hoe goed "Attack Of The Ghost Riders" ook is, het album gaat vreselijk gebukt onder een gebrek aan afwisseling. En dat dat zo opvalt op een EP van minder dan een half uur met slechts 8 nummers is geen goed teken. Het feit dat het enige afwijkende nummer "Bowels Of The Beast" zeker niet het sterkste nummer is en bovendien sterk leunt op een gejatte Sabbath-rif helpt ook bepaald niet.

Keith Caputo - Perfect Little Monsters (EP) Een mini-album, dat slechts via zijn eigen website te verkrijgen was. Duisterder en minder toegankelijk dan zijn debuut-cd, tonen de acht prima composities aan hoe een veelzijdig talent de man eigenlijk bezit. Had een geweldig werkje kunnen zijn, als er maar iets meer aandacht was besteed aan de productie. En als ie nou maar geen drumcomputer had gebruikt. En als ie nou maar niet zijn geweldig stem op iedere nummer vervormd had. Smaakt wel naar meer, kom nou maar op met dat officiele tweede album!

waarom zet je die raveonettes er in als je hetzelfde ervan denkt als ik?

Dus hier mijn top zoveel van 2003:

Ik hoop dat mijn lijstje van enig nut was voor sommigen alhier.

Lees even de eerste drie regels van mijn verhaal, dan snap je het wel.

uiteraard geen verzamelalbums. Maar why the hell die 'geen mp3'-regel? Zelfs mijn nummer 1 betrok ik bij de ruim gesorteerde zaak van K.Z te A. Zodoende heeft mijn versie ook hun oude EP achter het album aangeplakt zitten. Limited edition!

1. Textures - Polars
Tot mijn verbazing in geen enkele lijst hierboven te vinden, toch de beste metalplaat van vaderlandse bodem in heel veel jaren (en beter dan pak 'em beet Testimony of the ancients)

2. Heiko Laux - Offshore funk
Vet

3. Randy's All stars - Vintage dub selection 1969-1975
De verzamelaar is uit 2003 dus het mag. Veel juweeltjes.

4. Plastikman - Closer
Duister, komisch, verslavend

5. Blackalicious - Blazing arrow
Optreden van Quannum met Gift of Gab in Nighttown basement in oktober was de beste hiphop-show die ik ooit zag

6. Gloricz Jim - Gloricz Jim
Support your local bands

7. Benjamin Biolay - Negatif
De nieuwe Gainsbourg

8. Max Normal - Songs from the mall
Of was die uit 2001?

9. Strokes - Room on fire
Gewoon goed

11. Entombed - Inferno
Je weet wat je krijgt en dat krijg je dus ook: meer death 'n roll, meer van hetzelfde, dus meer fijn.

En zo kom ik toch nog tot 11

1) Opgezwolle -Vloeistof. Nederlandse hiphop heeft eindelijk eens de weg naar boven ingeslagen. Alles wat nu uitkomt heeft nog maar 1 referentiepunt. Zwolle shizzle van de bovenste plank en als Wix het op Chocolate draait dan is er geen ontkomen aan. Take that Randstad!
2) Jaylib - Champion Sound. De twee beste hiphopproducers van de wereld. Fuck Dre en The Neptunes! Fuck Timbaland. Het zijn allemaal trucjes! Madlib en JDilla weten tenminste wat creatief werken is.
3) Ill Bill - Ill Bill is the Future. Duidelijk 1 van de dopeste mc's afkomstig uit New York. Deze grote man van Non Phixion heeft met zijn eigen cd een indrukwekkend staaltje hiphop afgeleverd. Niet zo strak als The Future is Now maar zeker de moeite waard.
4) The Roots - Phrenology. Iedereen die misplaatst talent Nelly Furtado succesvol weet te gebruiken komt terug in mijn lijstje. Jokes! The Roots bewijzen eens temeer dat hiphop niet alleen maar gaat om imago maar om zoveel meer. Een oh zo belangrijke groep die (gelukkig) de hiphop-evolutie voortzet.
5) Common - Electric Circus. Zie 4 minus Nelly Furtado.
6) Dizzee Rascal. Boy in da Corner. Fucking 19 jaar oud en dan met zo'n plaat komen. Hoe onbevangen, rauw, hard en… gaaf! Om eng van te worden.
7) Craig G- This is Now! Eminem vindt hem de beste battle-mc die er rondloopt en ik denk dat ik me erbij aansluit. This is Now! is een geweldige ik-ben-beter-dan-de-rest-plaat en eerlijk gezegd, bij elk nummer heb je dat ook wel.
8) Audio Bullys- Ego War. Rechtdoorzee, vies en eerlijk. Van jongens die zich vervelen, die blowen en die clubben. Een schijf waar je niet bij hoeft na te denken. Gewoon af en toe "Oi Geezer!" roepen en dan zit het wel goed.
9) Outkast- Speakerboxxx/The Love Below. Hoewel ik meer onder de indruk was van de oude Outkast (pre-Stankonia) vind ik deze stap ontzettend moedig… maar wel geslaagd. Het lijkt me duidelijk dat de heren hierna hun eigen weg gaan bewandelen. Dan is deze dubbelaar een waardig afscheidscadeautje!
10) Gangstarr- The Ownerz. Als Gangstarr een plaat uitbrengt staat die meestal wel in mijn privé-lijst. Simpelweg omdat Primo en Guru al meer dan tien jaar rulen met kwalitatief hoge platen. The Ownerz is wederom een belangrijke geworden. Maar misschien zegt dat wel iets over het huidige hiphopklimaat.
11) Madlib- Shades of Blue. 2 keer in 1 lijstje? Zie je het mij boeien! Ech nie! Madlib is gewoon de man! Jazz en hiphop op 1 plaat! Nuff said.

Als we maar hard en uitgelaten genoeg zingen en heel enthousiast op ons drumstel meppen en flink op ons orgel rammen merkt vast niemand dat onze popsongs eigenlijk héél raar in elkaar zitten en in de regel slechts bestaan uit een handvol dwars over elkaar geplaatste goddelijke hooks.

2 BROADCAST - Ha Ha Sound

Buitenaards mooie space-age retro-futuristische sci-fi pop. Nog een paar tikkeltjes vreemder en ambitieuzer en prachtiger dan die vorige. Alsof er een marsmannetje in je oor piest. (De eerste keer ben ik niet verder gekomen dan het openingswalsje Colour Me In. Zóóóó mooi dat ik eventjes in stilte op de bank moest gaan zitten).

3 POSTAL SERVICE - Give Up

Een beetje zoals je hoopte dat (indie)pop anno 2003 zou klinken. Stuk voor stuk gevoelige maar dansbare electronische popliedjes die met een beetje fantasie in de buurt van het snijvlak tussen de Delgados, Spinvis en de Pet Shop Boys te plaatsen zijn. Die nieuwe plaat van Death Cab For Cutie, trouwens, is nog steeds gewoon ruk.

4 PATRICK WOLF - Lycanthropy

Wonderschone verzameling ontwapenende electrofolkliedjes van uniek Engels wonderkind.

5 TED LEO/PHARMACISTS - Hearts Of Oak

Soulpunk was mijn favoriete genre dit jaar (niet te verwarren met de punksoul van de Dirtbombs enzo). Tot nu toe valt eigenlijk alleen deze fantastische rockplaat met punk-y wortels - Clash! Thin Lizzy! Elvis Costello! Maar Vooral Heel Veel Clash!! - in dit hokje te plaatsen (wellicht samen met het album van Moneybrother). Mijn zoektocht naar meer van dit soort klanken gaat onverdroten voort.

6 FANNYPACK - So Stylistic

Zijn gedoemd de geschiedenisboekjes in te gaan als het antwoord op de Triviant-vraag 'welke eendagsvlieg scoorde er in 2003 een noveltyhit met een liedje over Liplezen?', maar dit is gewoon een hele fijne collectie blije electro/hiphop/P!O!P!-deuntjes. Hiphouse, I'm bringing it back. Ik ben er klaar voor, dames.

7 DIZZEE RASCAL - Boy In Da Corner

Naast het artikel over Dizzee in de nieuwste Oor staat weer een side-bar over grime en ik heb nog steeds geen idee wat daar nu percies mee bedoeld wordt. Ik hoor gewoon een superspannende, grenzen verleggende, Britse hiphopplaat.

8 FIERY FURNACES - Gallowsbird's Bark

Soortement van 2003's Patti Smith tegenover de Yeah Yeah Yeah's Blondie. Ofzo. En ik hou helegaar niet van Patti Smith maar dat album van de YYY's viel me na die paar ep's zo verschrikkelijk tegen. Dit staat vol broeierig hortend-en-stotende, bijna bluesy songs met fijne electronische speldeprikjes.

9 MANITOBA - Up In Flames

Eventueel te vervangen door die plaat van Styrofoam. Die deed ook erg mooie dingen met samples en electronica en dromerig psychedelische liedjes. Net als Manitoba, dus.

10 BELLE & SEBASTIAN - Dear Catastrophe Waitress

Vanwege de T-Rex-pastiche Step Into My Office, Baby en de 10cc-achtige synthdisco van Stay Loose en alle hartverwarmende prachtsongs daar tussenin.

11 DECEMBERISTS - Her Majesty, The Decemberists

Door Everett True omschreven als 'daar waar de Levellers in de Kinks veranderen'. Heeft-ie - ondanks die Levellers-referentie - een punt mee. Klinken een beetje zoals British Sea Power eruitziet. Wereldvreemde folkpop. Archaische melodieën. Songs over de eerste wereldoorlog. Nogal een geval van wrong time, wrong place, maar het is nog maar de vraag of er ooit wél een juiste plek of tijd voor ze is geweest (of zal zijn).

Ik houd van goed in het gehoor liggende liedjes die je niet na 1 keer meefluit. Daar hadden The Shins er dit jaar niet alleen de beste maar ook veruit de meeste van. Met, inderdaad, "Saint Simon" als magistraal hoogtepunt.

2. Ryan Adams - Love is Hell

Hij brengt elk jaar wel wat uit dat hoog in mijn lijstje eindigt. Zeer consistente carriere dus. Jammer van dat rock & roll tussendoortje.

3. The Long Winters - When I pretend to fall

Niet van A tot Z maar "Scared Straight" en "Shapes" behoorden tot de mooiste liedjes van het jaar.

4. Kathleen Edwards - Failer

Plaat die uitgroeide van 'Mwa' tot 'Ja!". Uitschieter in een jaar zonder veel opzienbarende Americana-releases.

5. The Jayhawks - Rainy day music

Die eerste zes liedjes vormen de mooiste plaatkant die ze ooit uitbrachten.

@ theo @ Cut.Up.Media.HQ :

Je zegt:
"Ellen Allien - Berlinette (B Pitch Control)
[stuurs, origineel, hoekig, gloedvol, koud, vrolijk, hard. Ellen Alliens muziek is precies als zijzelf. op het eerste gehoor een lastig plaatje maar mijn god was is ze mooi.]"

Inderdaad een van de hoogtepunten van het jaar, evenals haar dj set in de melkweg, maar:

Als haar muziek precies als haarzelf is, dan is ze volgens jou dus stuurs, origineel, hoekig, gloedvol, koud, vrolijk, hard.

Daar ben ik het niet helemaal mee eens..

Weet niet: stuurs, vrolijk
>Ik ken haar (helaas) niet persoonlijk.

Ja: origineel, mooi
>Haar muziek is behoorlijk origineel en ze ziet er leuk uit.

Nee: koud, hard, hoekig
>Als ik afga op wat ik in de duitse technobladen heb gelezen is ze een Wirbelwind (wervelwind) en heel sociaal voor haar labelmates. En de teksten op Berlinette zijn best persoonlijk. Dus koud? Nee, niet echt. Hoe kun je trouwens gloedvol en koud tegelijk zijn?
>En hoekig?
Je anatomische kennis schiet tekort, ze is een vrouw en dan praat je over rondingen!

goed ken ik haar. wel gesproken, heel even maar en daarom kom ik tot dat oordeel. overigens was ze wel heel erg druk, gehaast en behoorlijk opgefokt omdat ze te laat was voor haar set.

en dan berlinette en de muziek op die plaat. natuurlijk gaan koud en gloedvol samen! net als hoekige witte funk dansbaar is als de hel. het punt is juist dat alliens stem heel warm klinkt dat ze over warme. persoonlijke dingen zingt en er ook veel melodie in haar nummers zit, maar er is altijd die koude spanning, die vreemde arrangementen, die schots en scheve breaks, de verschillende lagen ritmes die tegen elkaar in lijken te lopen. iets dat overigens ook bij haar labelmates (timtim, sasch funke) voorkomt.

>Je anatomische kennis schiet tekort, ze is een vrouw en dan praat je over rondingen!
echt? nooit geweten...

om nog duidelijker te maken dat ik 'koud' juist niet negatief zie:

ellen allien - remix collection.

ellen allien - berlinette.

Als we maar hard en uitgelaten genoeg zingen en heel enthousiast op ons drumstel meppen en flink op ons orgel rammen merkt vast niemand dat onze popsongs eigenlijk héél raar in elkaar zitten en in de regel slechts bestaan uit een handvol dwars over elkaar geplaatste goddelijke hooks.

Ik begin nu opeens te twijfelen. Ik had weleens wat MoS-nummers gedownload en vond dat van die Death Cab For Cutie-achtige emotieloze emo-indie. Jouw omschrijving komt daar niet een beetje bij in de buurt.

Top 11 van 2003

1.Damian Rice: O
Moet nog steeds mn best doen om niet in snikken uit te barsten bij “The Blower’s Daughter”. Wat is dit adembenemend mooi! Bijna genegeerd, omdat iemand t me aanraadde als de nieuwe Buckley. Al het water van de Mississippi ten spijt, dit is pas huilen op je bedje!

2.Kings of Leon: Youth and Young Manhood
Plaat die me deed terugverlangen naar de middelbare school en indrinken op Creedence. Zat de hele juli en augustusmaand onafgebroken in mn cd-speler. In 2003 onlosmakelijk verbonden met het bij elkaar zoeken van zwemspullen en het onveilig maken van de Maarseveense plassen met een rubberboot.

3.Kaizer’s Orchestra: Ompa Till du Dør
Dankzij n compilatie van een collega van de Noorse media-autoriteit veel bijzondere Noorse bandjes op het spoor gekomen, maar deze lieden sloegen alles. Op het podium sloegen ze trouwens ook op werkelijk van alles. I’m saved, mr Kaizer!

4.The Dirtbombs: Ultraglide in Black
Weliswaar uit 2002, maar dat is naar goed gebruik en stamt uit tijden dat ik nog in n muziekwinkel stond (95-98). Ieder jaar constateerde ik dat ik weer n plaat over t hoofd had gezien en die smokkelde ik dan steevast de top-10 in. Altijd op de vierde plaats. Nieuwe plaat is ook niet misselijk, maar de vorige wint t vanwege t concept: 12 x cover van n ‘zwarte’ artiest plus 1 Mick Collins-origineel. Enkele missers daargelaten, hebben de winnaars de overhand: Underdog (Sly Stone), Kung Fu (Curtus Mayfield) en Ode to a Blackman (Phil Lynott).

5.Gloricz Jim: Gloricz Jim
Utrechtse band die op grond van de kwaliteit van dit debuutalbum getekend moet worden door Excelsior.

6.The Kills: Keep on Your Mean Side
Bloedgeil of bloedlink? Dat je met zo weinig middelen (ritmebox, batterij oude gitaren) zoveel oergevoel weet op te roepen…

7.Danko Jones: We Sweat Blood
Tongspierballenrock! Danko for president, laat de sigaar maar zitten.

8.Admiral Freebee: Admiral Freebee
De onverwachte wending in het openingsnummer “Get out of Town” blijft overdonderen. De plaat die Neil Young eiegenlijk had moeten maken.

9.Herb Spectacles: The Incredible World of the Herb Spectacles
Wat nou, liftmuziek?! Eén subjectivist had ze zelfs op haar bruiloft staan en terecht!

10.Belle & Sebastian: Dear Catastrophe Waitress

11.White Stripes: Elephant

Eervolle vermelding voor mini-album: Raveonettes en Sleepy Jackson leggen het af tegen de humor, gekte en ontroering van de Utrechtse tandem Pondertone.

Leukste 12”: Electric 6 - Danger! High Voltage!
Wat iedereen nou zo leuk vond aan t concert op Lowlands is me n raadsel, maar misschien ben ik te vroeg weggelopen. Dit nummer mag in elk geval eindeloos door blijven gaan.

Dé hit van 2003: Jet - Are You Gonna Be My Girl
Als je uit de bouwstenen van Love, The Supremes en Iggy zo’n adrenaline-cocktail weet te brouwen, dan mag je wat mij betreft de muziekgeschiedenis rücksichtslos leeg plunderen.

Beste concerten 2003:
-Herb Spectacles (bovenzaal Paradiso)
Releaseparty van de band die er in slaagt de reputatie van Herb Alpert en zijn Tijuana Brass op te hippen. Luchttrompet spelen zal nooit meer het hetzelfde zijn.

-Kaizer’s Orchestra (Ekko)
Totaaltheater met olievaten, wieldoppen en pandeksels en onweerstaanbare volksmenner. Tweede keer nog net zo leuk (derde ook).

-Bonnie Raitt (Northsea Jazz)
Ze wist zelf ook niet wat ze daar deed, maar was wel verschrikkelijk charmant aanwezig. Nooit gedacht dat ik dit nog leuk zou gaan vinden, maar ik raakte op slag verliefd.

-Kills (Lowlands)
Phew! “Ze kijken elkaar aan alsof ze met elkaar willen neuken, maar elkaar tegelijkertijd wel kunnen vermoorden.” Mooier dan Arnold kan ik niet omschrijven.

The Dirtbombs (Ekko)
Vergeet The White Stripes of Danko Jones: dit Mick Collins is de man van wie ze t vak geleerd hebben. Met dubbele drum- èn basbezetting en de soulste stem in garageland.

Kijk in 2004 uit naar: concerten van Funk Brothers, Brian Wilson en Belle & Sebastian en de debuutplaten van Franz Ferdinand, Voicst en The Gasoline Brothers. Kijk ook niet op n popquiz meer of minder, dat zouden meer subjectivisten moeten doen! Wees welkom, a.s. zondag om 14:00u in café De Koe

Okee nu begrijp ik wat je bedoelde, zo ben ik het er wel mee eens.
Wat een mooie recensie heb je trouwens geschreven voor Ellen Allien's Remix Collection!
Ik ken nog niet alle remixes, maar ik denk dat haar remix van Covenant's 'Bullet' ook mijn ultieme hoogtepunt zal zijn. Wat een geweldige track!
Wel jammer dat haar remix van Rippin Kittin van Golden Boy with Miss Kittin er niet op staat.
Allien kwam overigens op het idee voor deze Remix Collection toen ze al haar remixes in een iPod had geladen om er in het vliegtuig naar te kunnen luisteren. Het beviel zo goed dat ze ons dit niet wilde onthouden.(http://www.electronix-network.com/info.php?catid=bpc080lp)

staat er wel op hoor. laatste nummer. of staat ie alleen op de promo?

10. More Parts per Million - The Thermals (Sub Pop/Konkurrent)
9. Speakerboxxx/The Love Below - Outkast ( Arista/BMG)
8. Youth & Young Manhood - Kings of Leon (BMG)
7. Statues - Moloko ( Echo/Roadrunner/Pias)
6. Tasty - Kelis ( Star Trak/Virgin)
5. Echoes - The Rapture ( DFA Records/Universal)
4. Think Tank - Blur ( Parlophone/EMI)
3. Room on Fire - The Strokes (BMG)
2. Rock n Roll - Ryan Adams (Lost Highway/Universal)
1. Keep On Your Mean Side - The Kills ( Domino/Indie-promo)

Argumenten graag.

-- Der Arnold (dogarnol...), December 16th, 2003.

nog even wachten... volgend jaar komt 'ie.

Mijn lijstje komt die weekend.

met de originele zanger?

Vorig jaar: London Calling
Dit jaar: Eurosonic en Paradiso (begin juni, waar zanger Pete niet bij was)... In februari van dit jaar zouden ze ook komen, maar dat ging toen niet door.

120. Goodbye Swingtime - The Matthew Herbert Big Band (Pias)
Wat?! Niet in je top 5? MOET IK JE EEN FOKKING TRAP VERKOPEN?!

116. Unrest - Erlend Oye (Source/Labels)
112. Sumday - Grandaddy (V2)
106. Pig Lib - Stephen Malkmus ( Domino/Indie-Promo)
89. Lovers - The Sleepy Jackson ( Virgin )
88. Summer Sun - Yo La Tengo (Matador/V2)

Alleen Malkmus zag ik op 2 andere jaarlijstjes staan. Verder bleef het opvallend stil rond die platen...

100.De-Loused in the Comatorium - The Mars Volta ( Universal)
Zie 120.

98. Mary Star of the Sea - Zwan (Warner)
Ik weet niet, maar om 1 of andere reden had ik deze hoger bij jou verwacht.

97. The New Romance - Pretty Girls Make Graves (Matador/V2)
Beetje een tegenvaller na Good Health. Zangeres is wel lekker, maar kan geen noot vasthouden.

94. Living with Other People - The Robocop Kraus (L'Age D'Or)
Goeie plaat.

82. Everyone Deserves Music - Michael Franti & Spearhead (Labels)
Stinkt naar JD Kroeske.

77. Caesar - Caesar ( Excelsior )
Niet van dit jaar.

63. Bonito - Jarabe de Palo ( Warner)
Ook hier een guilty pleasure.

59. Friends of Mine - Adam Green (Rough Trade/Konkurrent)
Die zijn we met z'n allen ook heel snel vergeten he?

52. This is not a Test! - Missy Elliott (Warner)
Te laat uitgebracht om hoog te eindigen?

48. Waiting for the Moon - Tindersticks (Beggars Banquet/V2)

46. Machine Says Yes - FC/Kahuna (City Rockers/Skint)
Niet van dit jaar.

45. Baby I'm Bored - Evan Dando (Setanta/Veel Promo)
Alleen al vanwege 'Hard Drive' niet te versmaden.

44. Hail to the Thief - Radiohead (EMI)
Bleef bij mij in ieder geval niet zo lang in de cd-speler hangen.

39. Today I Forgot to Complain - Zea (Transformed Dreams/Konkurrent)
Schijnt nauwelijks tot niet besproken te zijn geweest in de pers. Raar.

30. Elephant - The White Stripes (V2)
Niet in de top 10? Goh.

27. Again - Colder (Output/Lowlands)
Net als Luomo een vreemde eend in de bijt. Wat vond je zo goed aan deze plaat?

23. Never, Never, Land - UNKLE (Mo Wax/Island/Universal)
Flop van het jaar? Of blijft die eretitel toch in huize Ritchie?

6. Tasty - Kelis ( Star Trak/Virgin)
Oh ja? Waarom?

2. Rock n Roll - Ryan Adams (Lost Highway/Universal)
1. Keep On Your Mean Side - The Kills ( Domino/Indie-promo)

Argumenten voor The Strokes kennen we wel. Ben vooral benieuwd naar deze 2.

Wel.

39. Today I Forgot to Complain - Zea (Transformed Dreams/Konkurrent)
Schijnt nauwelijks tot niet besproken te zijn geweest in de pers. Raar.

Valt ook wel mee volgens mij. Stond in elk geval in OOR, MUSIC Minded, KindaMuzik.

Toch! Was me nauwelijks opgevallen. Is weleens anders geweest.

1 finley quaye much more than much love

geniaal. echt waar.

2 grandaddy. sumday.

geweldig poppy produktie. fraai.

3 frank black. show me your tears.

frank in tranen, ik ook. aub geen reunie.

4 eels-shootenanny!

eenvoud? niets daarvan. de teksten van E zijn subliem. pure poezie.

5 belle And Sebastian. Dear..

titel kunnen we dromen. deze plaat is geweldig.

6 My jazzy child.

bizarre luistertrip. zeer en zeer intense belevenis.

7 Incense.

van nederlandse bodem en daarom beter dan bands als oceansize ofzo.

8 lamb.

zalvend.

9 unkle.

10. thermals.

11. tim burgess.

slechtse van het jaar: Audio Bullys. wat een drama.. teksten als My mother woke me up? jeez...

reacties welkom.

Eigenlijk is de motivatie overbodig. Ik zou zeggen luister en huiver, maar ja, niet iedereen zal deze platen hebben... Goed, dan moet u maar beloven dat u ze in ieder geval een keertje probeert te beluisteren in 2004!

Ja, dat is een goeie, zo komen we ergens. Dus, aangezien de platen uit je lijstje die ik wél ken best wel "mijn ding" zijn: wat is South? Wat is Menomena?

Ja de remix van Rippin Kittin van Golden Boy with Miss Kittin staat er inderdaad wel op. Ze waren vergeten hem erbij te zetten.
(http://www.electronix-network.com/info.php?catid=bpc080cd&SID)
Gelukkig!