Uw Jaarlijst 2003 Hier!

Dan raad ik je van harte aan om het nog een paar keer met koptelefoon te beluisteren. Kan het niet hard genoeg stressen. Interessant verhaal overigens. Heb het interview niet gelezen, heb je het erin kunnen verwerken?

Ik zal er nog eens naar luisteren. Maar, net als bv. bij Mogwai doe ik er dagen...weken over om me er toe te zetten om het te beluisteren. Ik ben meer een song dan een sfeer mens. Hoewel ik sfeer-artiesten wel vaak interessant vind om te interviewen.

Had hij dit album neit ook met een 50-koppig orkest opgenomen die hij maar twee dagen tot zijn beschikking had?

2: Mando Diao - Bring 'Em In
Mando Diao rockt melodieus en zorgt dat de luisteraar verliefd wordt op dat briljant schelle orgeltje. Ze zijn nog maar nét in de twintig en nu al omhooggevallen. ‘Mr. Moon’, ‘The Band’ en ‘Sheepdog’ gaan nooooooit verlorgen.

3: Belle And Sebastian - Dear Catastrophe Waitress
Beste band van de afgelopen paar jaar heeft Stuart Murdoch weer als woordvoerder aangesteld. Die brengt de boodschap toch beter over dan al die andere bandleden. Samen zingen doen ze wel goed. Perfecte popliedjes schrijven (zoals bekend) ook.

4: The Postal Service - Give Up
Nu eens een keer geen anthrax in de post, maar een halffabrikaat dat later Give Up gaat heten. Dntel en Ben Gibbard ‘doen er wat naast’ en maken pardoes de lekker warme electropop waaronder single van het jaar ‘Such Great Heights’.

5: The Thermals - No Culture Icons
Thuis opgenomen tiny explosions. Stilzitten is verboden bij The Thermals maar tweeminuten liedjes volraggen is daarentegen prima!

6: The Stills - Logic Will Break Your Heart
Plaat die je laat denken over referenties als Smiths, Interpop, Pedro The Lion en The Cure. Oftewel; zo veel van alles dat het uiteindelijk weer nieuw is. Dan moet je nog goede liedjes schrijven en daar slagen The Stilles met verve in.

7: Fountains Of Wayne - Welcome Interstate Managers
Fountains Of Wayne blijven ook overeind als de buitentemperatuur flink daalt. Niet alleen maar zonnetjes dus, ook melancholie zonder in de lach te schieten. Komische teksten, gouden melodieën.

8: The Shins - Chutes Too Narrow
Je bent mensch op een planeet en je schrijft opeens ‘Saint Simon’. Dan mag je straks in het hiernamaals bij Plato en Descartes aanschuiven. The Shins grijpen je bij elke song vanaf seconde 1. Wát een goede band.

9: Kaizers Orchestra - Ompa Til Du Dør
FEEST! Waitsiaanse kleinkunst. Hoempa die toch tamelijk serieus kan zijn. Noors kunnen we niet verstaan. Meezingen kunnen we het wel. Du skal dansa ompa til du dør

10: Blur - Think Tank
Bij Think Tank viel het kwartje heeel laat. Het doorzettingsvermogen heeft toch gezorgd voor het genieten en het waarderen van een telkens vernieuwende band. De oude battle tussen Blur en dat Manchesterbandje is overigens al jarenlang in het voordeel van de eerste beslist.

11: Jay-Z – The Black Album
Jay-Z is een masochist. De luisteraars met zo’n sterke hiphopplaat achterlaten, dat kán gewoon niet? Dan ben je slechter dan Xander de B. en Bassie de C. bij elkaar. Nog maar even flink genieten van dit afscheidspresentje dan maar.

1. Luomo – The Present Lover
Duidelijk zaak. De rest van de albums kan eigenlijk wel random in de lijst staan, dit torende boven alles uit dit jaar. Op KM heb ik het allemaal mooier neergeschreven.

2. Mense Reents – Aus Freie Stücken
Duitse alleskunner. Helaas weinig klaar kunnen maken buiten Duitsland. Jammer hoor, zo'n mooie veelzijdige plaat.

3. Monade – Socialisme Ou Barbarie : The Bedroom Recordings
Nog zo'n plaat waar ik blijkbaar de enige fan van ben. Delicate intimiteit en melancholie die Stereolab waarschijnlijk nooit meer zal benaderen.

4. Miss Kittin – Radio Caroline
Sublieme mixplaat. Ergens op de SubSsite is het allemaal verklaart.

5. Plastikman - Closer
Vierde meesterwerk op rij. Acid als existentialisme weetjewel.

6. Dopplereffekt – Linear Accelerator
Onverwacht succes toch wel voor dit album. De koudste, meest onmenselijke of beter ontmenselijkte muziek ooit.

7. Kraftwerk – Tour De France Soundtracks
Helemaal in orde deze Kraftwerk plaat. Lekker Detroitachtig op veel plekken.

8. Outkast – The Love Below
Speakerboxxx doet me niet zoveel, The Love Below is zeg maar Aus Freien Stucken maar dan vanuit hiphop gedacht. Of zoals de onvolprezen Marcello Carlin schreef: "takes us into long-uncharted gardens of utopia." Correct.

9. Jan Jelinek – Avec The Exposures: La Nouvelle Pauvreté
Expliciet in januari bedacht: niet vergeten aan het einde van het jaar. Met gemak beste Jelinek album tot nu toe: speels, met humor, met liefde.

10. Pluramon – Dreams Top Rock
De officieuze opvolger van Loveless en dat met Julee Cruise. Appeltje/eitje lijkt me.

En dan betekent de curieuze stemverdeling
Duitsland: 4
Frankrijk: 2
V.S. : 2
Canada: 1
Finland: 1

Jaaaaa... was jij daar ook zo blij mee?

You're all just pissing in the wind
You might not know it, but you are
And there ain't nothing like a friend
Who can tell you you're just pissing in the wind.

Nu ook nog Time Fades Away, de meest onderschatte live-lp ooit, en we hebben geeneens the Darkness meer nodig om het leven aan te kunnen.

2. The Fall – The real new Fall l.p (Formerly Country on the click)
Het kan geen toeval zijn dat mijn 12,5 jarig jubileum als trouw Fall volgeling samenvalt met de uitgave van deze ‘back in shape’- plaat van M.E.S. Slechts één zwak moment, namelijk het ontzettend beroerde 'Loop 41 Houston'.

3. Maria McKee – High Dive
Prachtig gezongen wonderschone liedjes met enkele handig verstopte zwakkere nummers. Het is haar vergeven want het is een heerlijke voelgoedplaat.

4. Plastikman – Closer
Een fantastische luistertrip die geen echte zwakke momenten kent maar die wel te lang duurt. Het is namelijk een werkstuk dat je in z’n geheel dient te beluisteren en daar heb ik geen geduld/tijd voor.

5. The Cramps – Fiends of dope island
Geweldige rock ’n’ roll cd. Fuk de concurrentie, dit is nog altijd een divisie te hoog voor de rest.

6. Motorpsycho + Jaga Jazzist Horns – In the fishtank 10
Fantastisch werkje van Roadwork-achtige klasse. Snah is weergaloos op zijn snaren en de JJ toeters zijn een welkome aanvulling op het Motorpsycho geluid en dat kan van het geblaas op Roadwork 2 niet gezegd worden.

7. Mogwai – Happy songs for happy people
‘Hunted by a freak’ en het imposante ‘Ratts of the Kapital’ zijn de klapperrrrs en met de overige 7 nummers vormen zij een mooie eenheid. Fraai, maar nog zo’n plaat en ik haak af, het is tijd voor verandering.

8. Eighties matchbox b-line disaster – Horse of the dog
25 minuten is lang genoeg voor dit soort psychotisch opgefokte maniakale herrie. Aangenaam, maar wel draaien met mate.

9. My Morning Jacket – It still moves
Na een poos vaak gedraaid te hebben gaat ie me toch ietwat tegenstaan. Het zal die steeds maar galmende vocalen zijn en de TE lange tijdsduur. Een zapplaat met mooie uitschieters.

10. Mudhoney – Since we’ve become translucent (2002)
Dit jaar pas ontdekt dat Mudhoney een goede band is. De weergaloze afsluiter ‘Sonic infusion’ is een heerlijk doordenderende fuzzende trip van bijna 8 minuten. Het waanzinnigste gitaargeluid dat ik ken. Ik hoop dat ze volgende platen helemaal vullen met dit soort gierende spacerock.

11. Neil Young – On the beach (heruitgave)
Dat we hier zo lang op hebben moeten wachten is vreemd. Beste Young-plaat uit de jaren 70.

Blijken het allemaal ultra-catchy popdeuntjes met de nodige discoreferenties er in, à la Daft Punk.

Wil je die cd nog verkopen, Peter?

En zo staan er nog wel een paar op. Je moet dat gekwebbel over "zweverig" negeren, denk veel meer richting ABBA. (Bas heeft geen ziel meer, die heeft hij in een faustiaans pact verkocht aan de duivel voor 20% korting op die Jack Johnson boxset van Miles Davis ;)

Hmm... In die 2e helft komen toch ook nog Petite Machine, The New Gold, het prachtige popliedje In The Sand en het veneinige Small Poems of Old Friend voorbij. Ik heb niks te klagen hoor...

En gelijk heeft ie, ik wou dat ik er het lef voor had ;-)

Wanneer volg deel 2 van het project 'Bas doet z'n best'?

11. yo la tengo - summer sun
Met deze lui is het altijd prijs.

10. beth gibbons & rustin' man - out of season
Een verstild plaatje. Bovendien de meest treffende titel van het jaar.

9. the datsuns - the datsuns
De natte droom van The Darkness. Deze plaat scheurt, trekt, stoeit, trapt en is vunzig tot en met.

8. the thermals - more parts per million
De hype van het jaar met een mooie plaat. Maar niet zo hoog genoteerd als bij de "critici". Er zijn namelijk beter rammelrockers dit jaar.

7. the thrills - so much for the city
De soundtrack van de zomer. De productie is wat soft maar de liedjes zijn van goud.

6. the white stripes - elephant
Oja, mijnheer Jack en mevrouw Meg zijn er ook nog. De formule werkt nog steeds, maar wanneer komt de gebruikelijke olifant vraag je je af (hoe vaak zou dit in een recensie zijn gebruikt??).

5. blur - think tank
De eerste Blur plaat die mij van begin tot einde boeit. Met zo'n organisch geluid en creatieve composities dat je er bijna blij van wordt.

4. the strokes - room on fire
Minstens zo goed als Is This It. The Strokes bewijzen zichzelf en zouden de monden

van de "critici" moeiteloos snoeren, ware het niet dat de "critici" daar veel te eigenwijs voor zijn.

3. hot hot heat - make up the breakdown
Zonder twijfel de beste rammelaars van het jaar. Met een stem die doet denken aan Robert Smith.

2. bonnie 'prince' billy - master and everyone
Een plaat die alleen werkt in de donkere tijden van het jaar. Begin 2003 kwam de prins tot mij. Aan het eind van 2003 is hij terug, en hoe.

1. radiohead - hail to the thief
Een plaat waarvan mijn favoriete nummer met de dag veranderd kan niet slecht zijn. Daarnaast een buitengewoon [stoplap] groeiplaatje [/stoplap] met mooie herinneringen aan een sfeervol Gelredome.

heb ik bewaard voor volgend jaar. zag dat-ie pas in februari in engeland zal verschijnen en had soort van aangenomen dat dat dan ook voor de rest van europa zou gelden.

heb ik bewaard voor volgend jaar. zag dat-ie pas in februari in engeland zal verschijnen en had soort van aangenomen dat dat dan ook voor de rest van europa zou gelden.

in Nederland zelfs op 1 maart. Sub Pop zou hiermee wel eens een hele slimme marketingstrategie kunnen hebben ontdekt, want de plaat wordt nu al in kleine kring gehyped zonder dat ze er speciaal reclame voor hebben moeten maken. Was met The Postal Service en The Thermals ook al het geval.

oef! ben niet de enige dus..

makes more sense indeed, shins 2004? zou wel eens hoog kunnen eindigen dan

En ik heb hem nu al op twee. Nou maar hopen dat The Thermals niet nog zo'n geweldige plaat uitbrengen volgend jaar, dan kunnen The Shins eindelijk de nummer 1 krijgen die ze verdienen.