Hiphopnegers: uitschot of zie ik het verkeerd?

Eergisteren was het ook mooi om de Frank Black dertigers met de xtc-aso tieners te zien botsen.

Wel frappant: Mijn vriendin vraagt zich af of je in real life niet geconfronteerd kunt worden met uitlatingen op het internet. Ik weet met zekerheid dat dat niet zo is. Want Chuck D zit misschien op het internet, maar het slag nu skool hiphopnigga's (zwart/mix/wit) dat ik hierboven beschrijf zal nooit op deze plek belanden. Vreemd eigenlijk.
( zal je zien dat hieronder een bedreigende persiflage wordt geplaatst )

Ik denk dat Ramon, net als ik, produkt is van een tijd waarin niet alle allochtonen die hier kwamen berooid, ongeschoold en dus bij voorbaat kansloos waren. Er was toen ook meer aansluiting, wederzijds goodwill en Nederlands als voertaal in de voormalige kolonieen heeft ook zijn voordelen gehad, moet ik toegeven...

Ramon heeft thuis vast niet alleen maar een soort hiphop in zijn kast staan. Het kan dus wel!

Wát kan wel? Ontnegering? Het ontdoen van al die nare visueel intimiderende elementen, waar die enge negroes zo berucht om zijn? ;-)
Ramon komt inderdaad over als geintegreerd to the point of raising suspicions of brainwashing [moet ik zo nodig zeggen], maar kijk uit, straks blijkt dat hij thuis in de keuken alleen maar Master P draait in plaats van die slappe lounge die je in dat programma hoort. Let me hear ya say Uuuugh!

Mijn vriendin vraagt zich af of je in real life niet geconfronteerd kunt worden met uitlatingen op het internet. Ik weet met zekerheid dat dat niet zo is.

Sterker nog, jij bent het levende bewijs! :D

M.b.t. die wederzijdse goodwill (en het gebrek daaraan momenteel) ben ik het helemaal met je eens. Want mijn irritatie omtrent de 'hiphopnigga's' schuilt niet zo zeer in het feit dat ze nog niet ontnegert zijn, maar in het feit dat ze mijn brede muzieksmaak simpelweg niet accepteren. Het is dan ook eerder niet willen snappen dan niet snappen hoewel ik wat dat betreft eerlijk gezegd mijn hart vasthoudt. Deze bepaalde groep, net als 'de boeren ' oogt als een onderklasse die het ook niet kan snappen.

Ik weet niet of we nou verder of minder ver zijn dan steden als Londen en New York. Daar is in het uitgaansleven volgens mij minder een melting pot dan hier het geval is omdat er van iedere soort (niet gebaseerd op kleur, maar op smaak) meer personen zijn waardoor iedereen zijn of haar eigen stek op zoekt.
Tsja...voordeel? nadeel?

Ik geloofde altijd wel in menging, maar ken opvallend veel dj's die momenteel bv. prefereren om in de 'witte' of 'zwarte' zaal te draaien. Da's eng.

Nu moet ik Barcelona kijken.(Ik verdraag zo'n vijf wedstrijden per dag, Gerard, easy.)

kom arnie, doe eens een gooi. ben mijn gast. dit wil ik natuurlijk als rechtgeaarde (let wel: niet rechtsgeaarde) zuidoosterling eens goed uitgelegd krijgen. hoe praat je dan tegen ons bekrompen, met het iq van een stoeptegel behepte boeren?

Ik moet er ook iets jovialer doen. Als ik mijn gehaaste A'dam-gedrag meeneem naar de regio word ik al gauw ' onvriendelijk' genoemd.
Daarnaast worden plannen in het oosten langer van tevoren uitvoeriger overdacht. Organisatorisch (planning, betaling e.d.) zijn ze wat dat betreft heel goed.

Moeilijke breakbeats doen het wat minder. Het is verstandig om een wat logger, herkenbaarder dansritme aan te houden.

Rudeboy van League of XO neemt in deze ook weer een vreemde positie in. Ongetwijfeld heel erg bewust van zijn kleur bereikt hij toch vooral een wit publiek.
Je hoeft er het rijtje journalisten dat hem sprak (Roger Teeling-Fret, Ruben Eg-Music Minded, Jos Raats-Live XS, Herman v/d Horst-Oor) maar op na te slaan om te zien dat hij momenteel zelfs vooral een bepaalde doelgroep bereikt.
Ruimdenkende, welwillende, witte Nederlanders die het nog niet met hem gehad hebben.
Volgens mij heeft rudeboy zelf hierdoor inmiddels ook een vertekend beeld van hoe een Nederlandse journalist er ongeveer uit ziet, maar dat terzijde...

Skrewdriver had ook goeie teksten.

Je bent nog niet helemaal gewend aan die amsterdamse ironie, hè Guuz?

Vuilbekkende hiphopnegers, het zou wat. Jelly Roll Morton, dat was pas een viespeuk. En die wordt als één van de grondleggers van de jazz beschouwd. Ken je nagaan wat ons nog te wachten staat.